Mapa hipsometryczna

Z Wikipedii

Mapa hipsometryczna jest przykładem mapy ogólnogeograficznej. Przy pomocy poziomic są na niej odwzorowane wypukłe formy terenu, do których należą pagórki, wzgórza i góry, oraz formy wklęsłe: doliny i kotliny. Na mapie hipsometrycznej wysokość terenu jest oznaczana odpowiednim kolorem - przykładowo:

• zielony - wysokość do 300 m n.p.m. - nizina
• żółty - od 300 do 2000 m n.p.m. - wyżyna
• czerwony albo brązowy -- powyżej 2000 m n.p.m. góry

Ciekawostki:

Metoda hipsometryczna została stworzona przez Eugeniusza Romera.

Zobacz też:

Metody przedstawiania rzeźby terenu na mapach

Na mapie hipsometrycznej umieszcza się: rzeki, jeziora, kanały, miasta, granice. Najważniejszym elementem tej mapy jest ukształtowanie terenu, które przedstawione jest za pomącą poziomic. Powierzchnie między poziomicami (tzw. warstwicami) zamalowane są odpowiednimi barwami:

Barwy hipsometryczne:

poniżej 0m - depresja [kolor ciemnozielony]

0-300 m n.p.m - niziny [różne odcienie zieleni]

300-500 m n.p.m - wyżyny [różne odcienie koloru żółtego i pomarańczowego]

powyżej 500 m n.p.m - góry [kolor brązowy]