Marcin Wadowita

Z Wikipedii

Marcin Wadowita, Wadovius, przydomek Campius (ur. 1567 w Wadowicach, zm. 27 stycznia 1641), polski teolog, pisarz religijny, profesor, wicekanclerz i dziekan wydziału teologii Akademii Krakowskiej (Uniwersytetu Jagiellońskiego).

Pierwszy komentator kosmografii Jana Kontera, obrońca idei tolerancji. Nadzwyczaj zdolny i pilny ukończył teologię, a następnie kształcił się w krakowskiej Akademii. Stopień doktora uzyskał studiując w Rzymie.

Przeszedł wszystkie szczeble ówczesnej kariery - od proboszcza kościoła św. Floriana na Kleparzu, do godności kanclerza Uniwersytetu. Związany był przez prawie pół wieku z Akademią Krakowską. Ceniono go za wesołe usposobienie, rozległą wiedzę i inteligencję. Doprowadził on bazę uniwersytecką do niebywałego rozkwitu.

Marcin Wadowita należał do grona osób na owe czasy głęboko wykształconych, o wrażliwej umysłowości. Parokrotnie bywał w Rzymie na dysputach, a wiedza, swada polemiczna i niepospolita inteligencja przysparzała mu wielu słuchaczy. Papież Klemens VII zwykł był o nim mawiać: "in Vadowita ars angelica, vox diabolica, mores rusticani" (tzn.: Wiedza w nim anielska, głos diabelski, obyczajność wiejska) i - chętnie wywodów Wadoviusa słuchał.

Na mocy przywileju Zygmunta I Starego z 1536 szlachectwo uzyskiwali "doktorowie Akademii Krakowskiej wydziałów: teologii, praw i medycyny oraz innych zaszczytnych nauk i sztuk", w ten sposób także doktor Marcin z Wadowic został szlachcicem. W 1641 na swym majątku Pławowice uczynił zapis 3000 zł polskich na rzecz burs akademickich. Nie zapomniał o swoim rodzinnym mieście Wadowicach, fundując tam "szpital dla ubogich osób obojga płci" oraz szkołę. Zmarł powszechnie żałowany 27 stycznia 1641 i został pochowany w kościele św. Floriana w Krakowie.