Maria Celeste Crostarosa
Z Wikipedii
Maria Celeste Crostarosa, Służebnica Boża - ur. 31 października 1696 w Neapolu - zm. 14 września 1755 w Foggi. Mistyczka, założycielka sióstr redemptorystek.
Spis treści |
[edytuj] Życie
Była dziesiątym z 12 dzieci Józefa Crostarosy i Pauli Battisty Caldari. Na chrzcie otrzymała imię Julia. Odebrała staranne wykształcenie i formację religijną w domu. W 1718 wraz z siostrą Urszulą wstąpiła do konserwatorium sióstr karmelitanek w Marigliano i rok później złożyła śluby zakonne. Pełniła różne obowiązki w klasztorze: była zakrystianką, furtianką i dwukrotnie mistrzynią nowicjatu. W 1720 do klasztoru wstąpiła trzecia jej siostra - Giovanna. W 1723, na skutek okoliczności zewnętrznych klasztor został zamknięty.
Rok później trzy siostry zostały przyjęte do sióstr wizytek w Scali. Ponownie odbyły nowicjat, a Julia przyjęła imię Maria Celeste. 28 grudnia 1726 złożyły profesję.
[edytuj] pierwsze objawienia
25 kwietnia 1725 miała wewnętrzne objawienie o konieczności założenia nowego instytutu zakonnego. Tomasz Falcoia ze Zgromadzenia Pobożnych Robotników, który opiekował się duchowo wspólnotą, po zasięgnięciu rady teologów, potwierdził autentyczność objawień. Objawienia, rozumiane jako zachęta do reformy wspólnoty, po pierwszym zapale napotkały na opór wewnątrz klasztoru jak i u jego protektorów.
Po przychylnej ocenie objawień przez rekolekcjonistę, Alfonsa Liguori, kapituła klasztoru zatwierdziła nowy Instytut 2 maja 1731. 13 maja przyjmują nową Regułę i od tej chwili istnieje nowe zgromadzenie. 6 sierpnia Konserwatorium sióstr wizytek zmienia nazwę na Zakon Najświętszego Zbawiciela, a po zatwierdzeniu papieskim, w 1750, na Najświętszego Odkupiciela.
[edytuj] drugie objawienia
4 października 1731 Maria Celeste otrzymuje objawienia o założeniu nowego instytutu męskiego przez Alfonsa Liguori. Przejęty tym przyszły biskup i Doktor Kościoła spotyka się z mistyczką i podejmuje kroki, które doprowadzą do założenia zgromadzenia misyjnego.
W tym czasie nasilają się nieporozumienia z Tomaszem Falcoią, który w międzyczasie został biskupem. Próbuje on narzucić nowej wspólnocie swoje reguły i kierownictwo duchowe. Zdecydowany sprzeciw wobec przymusowego kierownictwa Marii Celeste doprowadza do wydalenia jej ze wspólnoty wraz z rodzonymi siostrami.
Trzy siostry znajdują schronienie w konserwatorium dominikanek w Pareti. Wkrótce Maria Celeste zostaje przełożoną sióstr, ale 7 listopada 1735 podejmuje się założenia nowej fundacji w Roccapiemonte. W 1738 fundacja zostaje przeniesiona do Foggi.
26 marca 1742 odbywają się pierwsze obłóczyny wg nowej Reguły. Odnawia kontakty z Alfonsem Liguori. W 1744 zakłada nowy klasztor w Deliceto.
Maria Celeste Crostarosa zmarła 14 września 1755 w Foggi, w święto Podwyższenia Krzyża. Jej ciało złożono w krypcie kościoła, a na murze umieszczono tablicę z łacińskim napisem: Na wieczną pamięć Marii Celeste od Najświętszego Zbawiciela, Julii Crostarosy, Założycielki, Mistrzyni, Przełożonej tegoż Konserwatorium Dziewic. Trwa jej proces beatyfikacyjny.
[edytuj] Dzieło
Założycielka Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela w Regułach zawarła główne przesłanie swej drogi duchowej.
Naśladować Chrystusa, aby być Jego 'pamiątką' na ziemi.
„ | Wyryjcie więc w waszym duchu Jego życie; naśladując Go, upodobnijcie się naprawdę do Niego i bądźcie na ziemi żywymi wizerunkami mojego umiłowanego Syna - jedynie On jest waszą Głową i waszym Początkiem. |
” |
— Maria Celeste, Reguły pierwotne |
Pozostawiła po sobie szereg pism, które dopiero współcześnie są opracowywane i wydawane w serii Testi i Studi Crostarosiani. W języku polskim dostępna jest Autobiografia.
[edytuj] Bibliografia
Maria Celeste Crostarosa, Autobiografia, tł. Kazimiera Kut, Wydawnictwo Homo Dei, Kraków 2007. ISBN 978-83-60998-07-6.