Maria Poprzęcka

Z Wikipedii

Maria Poprzęcka (ur. 1944) - polska historyczka sztuki, profesor doktor habilitowany, dyrektor Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego, prezes Stowarzyszenia Historyków Sztuki od 1998.

W 2003 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej^[1].

Spis treści 1 Działalność 2 Ważniejsze publikacje 3 Źródła i przypisy 4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Działalność

Zajmuje się głównie malarstwem XIX wieku, zarówno "wysokim" jak i popularnym, usytuowanym w szerokim kontekście krytycznym i teoretycznym. W pracy naukowej istotne są dla niej zagadnienia metodologiczne i aksjologiczne, zwłaszcza wynikające z badań nad sztuką nowoczesną. Jest organizatorką konferencji metodologicznych w Nieborowie.

Od września 2005 do marca 2007 Maria Poprzęcka należała do Rady Programowej i Rady Muzeum mającego powstać Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie^[2]. Zasiadając w jury konkursu na budynek, negatywnie opiniowała projekt budynku muzeum autorstwa Christiana Kereza, który zwyciężył przy minimalnej przewadze głosów. Jej stanowisko podzielała również Rada Muzeum^[3].

[edytuj] Ważniejsze publikacje

• Teoretycy, artyści, krytycy o sztuce 1700-1870 (wspólnie z E. Grabską, 1974, 2 wyd. rozszerz. 1989)
• Akademizm (1977, 3 wyd. rozszerz. 1989)
• Czas wyobrażony. O sposobach opowiadania w polskim malarstwie XIX w. (1986)
• Polskie malarstwo salonowe (1991)
• Arcydzieła malarstwa polskiego (1997)
• O złej sztuce (1998)
• Pochwała malarstwa (2000)
• Galeria. Sztuka patrzenia (2003)

[edytuj] Źródła i przypisy

• Instytut Historii Sztuki - Pracownicy

1. ↑ www.prezydent.pl, 3 maja 2003
2. ↑ Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie - Rady
3. ↑ Prof. Poprzęcka: Nie budujmy takiego muzeum, gazeta.pl, 26 lutego 2007

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Zdjęcie, fot. Bartosz Bobkowski / AG