Maria Tiemrukowa

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: forma. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Maria Tiemrukowa (ur. Czerkasska) - druga żona Iwana IV Groźnego.

Po nieudanych poszukiwaniach w Polsce i w Szwecji dyplomaci carscy przywieźli władcy narzeczoną z Kabardy. Księżniczka Kucznej, córka księcia Kabardy Tiemriuka byłą bardzo młoda. Po dokonaniu oględzin panny w swoim pałacu car "pokochał ją". Kucznej przyjęła nową religię - prawosławie, otrzymując nowe imię Marii. Uczta trwała trzy dni. W tym czasie mieszkańcom stolicy oraz cudzoziemcom zakazano wydalania się ze swoich domów: władze obawiały się, by poddani nie zakłóciło weselnych uroczystości.

Na początku Marii nie znała ani słowa po rosyjsku, nie rozumiała więc co mówi do niej mąż. Lecz po krótkim czasie nauczyła się biegle mówić, a nawet podsuwała carowi pewne rady (na przykład ustanowienia władzy na wzór tej jaką mieli książęta kaukascy).

Z małżeństwa tego urodził się syn Wasyl, zmarł jednak w niemowlęctwie.

Przed śmiercią Maria wyjeżdżała z mężem do Wołogdy i tam zachorowała. Nadesłane wieści o "spisku" w Nowogrodzie zmusiły Iwana do powrotu do Moskwy. Przewiezienie chorej żony powierzył car bojarowi Basmanowowi, podróż jednak była długa i uciążliwa. Chorą Marię przewieziono "według nakazu" do Słobody Aleskandrowskiej, gdzie zmarła.