Maria de Guise

Z Wikipedii

Maria de Guise, fr. Marie de Guise, ang. Mary of Guise (22 listopada 1515 – 11 czerwca 1560) - królowa Szkocji jako żona Jakuba V, matka Marii Stuart, królowej Szkotów. W latach 1554-1560 była regentką Szkocji.

Była najstarszą córką Klaudiusza, księcia de Guise, głowy francuskiego rodu Gwizjuszy, oraz jego żony Antoniny de Burbon-Vendôme, córki Franciszka - hrabiego Vendôme. Urodziła się w Bar-le-Duc, w Lotaryngii. 4 sierpnia 1534, w wieku 18 lat, poślubiła Ludwika Orleańskiego, księcia Longueville. Ich ślub miał miejsce w Luwrze i było to szczęśliwe małżeństwo. 30 października 1535 urodził się ich pierwszy syn - Franciszek. Na wiosnę 1536 Maria była obecna na ślubie swojego przyszłego męża króla Jakuba V z Magdaleną de Valois, najstarszą córką króla Francji, w katedrze Notre Dame, w Paryżu.

[edytuj] Wczesne życie

9 czerwca 1537, Ludwik Orleański zmarł w Rouen. Maria została wdową w wieku 21 lat, a 4 sierpnia urodziła swojego drugiego syna - Ludwika. W tym samym roku zmarła na gruźlicę Magdalena de Valois, a jej mąż zaczął szukać we Francji kolejnej żony dla siebie, żeby umocnić sojusz szkocko-francuski przeciwko Anglii. Maria znalazła się w centrum uwagi, ponieważ Jakub zainteresował się właśnie nią, a jego wuj - Henryk VIII Tudor - król Anglii, starał się zapobiec temu małżeństwu i sam poprosił o rękę Marii. Franciszek I zaakceptował jednak Jakuba i przekazał ojcu Marii swoje stanowisko. Maria przyjęła te wieści z zaskoczeniem i zaniepokojeniem. Nie cieszyła jej perspektywa opuszczenia rodziny i ojczyzny zwłaszcza, że właśnie zmarł jej syn Ludwik, który miał zaledwie 4 miesiące. Jej ojciec starał się więc opóźnić decyzję jak długo się dało, aż Jakub (być może czując niechęć Marii), napisał do niej list, w którym prosił ją o radę i wsparcie. Maria zgodziła się na małżeństwo i przyspieszyła swój wyjazd.

[edytuj] Królowa Szkocji

18 maja 1538, w katedrze Notre Dame w Paryżu, Maria de Guise poślubiła per procura Jakuba V (Jakub przebywał wtedy w Szkocji, zastąpił go Robert, lord Maxwell). W czerwcu, korzystając z całej floty statków wysłanych przez małżonka, Maria opuściła Francję. Została zmuszona do zostawienia małego Franciszka w starej ojczyźnie. Opuściła statek w Fife, dnia 10 czerwca i została oficjalnie powitana przez Jakuba. Kilka dni później pobrali się ponownie w St. Andrews. 22 lutego 1540, w Holyrood Abbey, została koronowana na królowa Szkocji. Jakub i Maria mieli dwóch synów i córkę:

1. Jakub, żył niecały rok,
2. Robert, żył tylko 2 dni,
3. Maria I (ur. 8 grudnia 1542.

Król Jakub zmarł 6 dni po urodzeniu się jego córki. Regentem został James Hamilton, drugi earl Arran.

W 1554 Maria de Guise zastąpiła Hamiltona i sama została regentką. Jej córka Maria została zaś wysłana do Francji, żeby wychowywać się przy swoim przyszłym mężu - synu króla Henryka II. Maria zawsze konsultowała się ze swoimi dwoma potężnymi braćmi, którzy pozostali we Francji: Karolem, kardynałem lotaryńskim, i Franciszkiem, księciem de Guise. Obaj oni zajmowali wysokie stanowiska i dbali o sojusz szkocko-francuski.

[edytuj] Kłopoty i śmierć

Regencja Marii była jednak zagrożona przez rosnących w siłę szkockich protestantów, wspieranymi w sekrecie przez królową Anglii, Elżbietę I. Protestanci nie wierzyli Marii, co sprawiało że jej autorytet malał. Maria poprosiła swoją francuską rodzinę o pomoc, co w oczach protestantów oznaczało zdradę interesów Szkocji (w tym czasie Szkocję starała się zdominować zarówno Anglia jak i Francja). W 1559 Maria została usunięta ze stanowiska. 11 czerwca 1560 zmarła w zamku w Edynburgu. Jej ciało zostało zabrane do Francji i pochowane w kościele, w zakonie Saint-Pierre w Reims, gdzie siostra Marii - Renée była przełożoną.