Mark Polansky

Z Wikipedii

Mark Lewis Polansky (ur. 2 czerwca 1956 w mieście Paterson, stan New Jersey), inżynier, amerykański astronauta.

Spis treści 1 Wykształcenie i służba wojskowa 2 Kariera astronauty 3 Loty kosmiczne 4 Nagrody i odznaczenia 5 Wykaz lotów 6 Zobacz też 7 Linki zewnętrzne

[edytuj] Wykształcenie i służba wojskowa

• 1974 - ukończył szkołę średnią (John P. Stevens High School) w Edison, stan New Jersey.
• 1978 - na Uniwersytecie Purdue (Purdue University) uzyskał jednocześnie licencjat z techniki lotniczej oraz tytuł magistra w dziedzinie astronautyki i lotnictwa. Po studiach rozpoczął służbę wojskową.
• 1980 – w bazie lotniczej Vance, stan Oklahoma, uzyskał kwalifikacje pilota wojskowego i został skierowany do służby w bazie Langley, stan Wirginia, gdzie przez trzy lata był pilotem myśliwców F-15.
• 1983-1985 – w 1983 przeniesiono go do bazy Clark na Filipinach. a później pełnił służbę w bazie Nellis, stan Newada.
• 1986 – został przyjęty na roczny kurs w Szkole Pilotów Doświadczalnych Sił Powietrznych (USAF Test Pilot School) w bazie wojskowej Edwards w Kalifornii.
• 1987 – rozpoczął pięcioletnią służbę w bazie lotniczej Eglin gdzie zajmował się testowaniem awioniki i uzbrojenia samolotów F-15, F-15E i A-10.
• 1992 – odszedł z czynnej służby i przeszedł do NASA.

W sumie wylatał ponad 5 000 godzin na 30 różnych typach samolotów.

[edytuj] Kariera astronauty

• 1992 – w sierpniu rozpoczął pracę w NASA jako pilot doświadczalny i inżynier lotniczy. Został skierowany do Johnson Space Center do wydziału operacji lotniczych (Aircraft Operations Division). Uczył astronautów pilotażu samolotu T-38. Poza tym szkolił pilotów promów w zakresie technik lądowania wahadłowca.
• 1994 – zgłosił swoja kandydaturę podczas naboru do 15 grupy astronautów NASA. Znalazł się wśród 122 finalistów ale komisja rekrutacyjne tym razem odrzuciła jego kandydaturę.
• 1996 – 1 maja został członkiem 16 grupy astronautów NASA. Przyjęto wówczas 43 osoby w tym: 10 pilotów, 25 specjalistów misji i 9 cudzoziemców.
• 1998 – jesienią zakończył dwuletnie przeszkolenie podstawowe i uzyskał kwalifikacje pilota wahadłowca. Później został skierowany do Biura Astronautów NASA do grupy wsparcia załóg w czasie startów i lądowań wahadłowców (Astronaut Support Personel). W sierpniu, jako pierwszy z astronautów grupy NASA 16, otrzymał przydział w charakterze pilota do załogi misji STS-98.
• 2001 – w lutym uczestniczył w 12-dniowym locie STS-98 na pokładzie wahadłowca Atlantis. Później był jednym z operatorów łączności (CapCom) w centrum kierowania lotów JSC.
• 2002 – od kwietnia do grudnia był kierownikiem działu łączności z załogami (CAPCOM Branch) a w sierpniu został mianowany do swojej kolejnej misji jako pilot w załodze wyprawy STS-117. Start promu był zaplanowany na wrzesień 2003. Po katastrofie wahadłowca Columbia plan lotów został jednak gruntownie zmieniony i misję przesuwano wielokrotnie.
• 2003 – od kwietnia przez blisko 8 miesięcy był szefem instruktorów dla astronautów.
• 2005 – w lutym powierzono mu dowodzenie misją STS-116.
• 2006 - w grudniu uczestniczył w 12-dniowej misji STS-116.
• 2008 - w styczniu został wyznaczony na dowódcę misji STS-127.

[edytuj] Loty kosmiczne

• STS-98 (Atlantis F-23);

7 lutego 2001 po raz pierwszy udał się w kosmos. Był pilotem wahadłowca podczas misji STS-98, którą dowodził Kenneth Cockrell. Funkcję specjalisty misji pełnili podczas tego lotu: Robert Curbeam (MS-1), Marsha Ivins (MS-2) oraz Thomas D. Jones (MS-3). Podstawowym zadaniem jakie postawiono przed załogą było dostarczenie na Międzynarodową Stację Kosmiczną modułu Destiny. Dwa dni po starcie - 9 lutego – prom przycumował do ISS. 10 lutego dwójka astronautów przez ponad 7,5 godziny pracowała na zewnątrz stacji orbitalnej. W tym czasie przy pomocy manipulatora RMS załoga przemieściła z ładowni moduł Destiny i przyłączyła go do ISS. Podczas drugiego, blisko 7-godzinnego spaceru kosmicznego, który miał miejsce 12 lutego Curbeam i Jones m.in. zainstalowali na nowym module łącznik PMA-2. Dwa dni później podczas trzeciego wyjścia w otwarty kosmos obaj astronauci przez ponad 5 godzin skontrolowali połączenia hydrauliczne systemu chłodzenia Destiny, zainstalowali nowa antenę oraz przetestowali mały plecak napędowy SAFER (Simplified Aid For EVA Rescue). 16 lutego prom odłączył się od stacji orbitalnej i po dwukrotnym przesuwania terminu 20 lutego wylądował w bazie Edwards w Kalifornii.

[edytuj] Nagrody i odznaczenia

• medal sił powietrznych “Za chwalebną służbę” (Air Force Meritorious Service Medal),
• medal sił powietrznych „Za zasługi” (Air Force Commendation Medal).

[edytuj] Wykaz lotów

Loty kosmiczne, w których uczestniczył Mark L. Polansky
№	Data startu	Statek kosmiczny	Data lądowania	Statek kosmiczny	Funkcja	Czas trwania
1	7 lutego 2001	STS-98 Atlantis F-23	20 lutego 2001	STS-98 Atlantis F-23	Pilot misji	12 dni 21 godzin 20 minut i 3 sekundy.
2	10 grudnia 2006	STS-116 Discovery F-33	22 grudnia 2006	STS-116 Discovery F-33	Dowódca	12 dni 20 godzin 44 minuty i 25 sekund
Łączny czas spędzony w kosmosie — 25 dni 18 godzin 4 minuty i 28 sekund

[edytuj] Zobacz też

• Alfabetyczna lista astronautów i kosmonautów
• Grupy i oddziały astronautów

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Biografia na stronie NASA (en).
• Biogram na stronie Spacefacts (en).