Masakra w Deir Jassin
Z Wikipedii
Masakra w Deir Jassin – odnosi się do wydarzeń w wiosce Deir Jassin leżącej w pobliżu Jerozolimy. W dniach 9-11 kwietnia 1948 r. żydowskie oddziały paramilitarne (Irgun i Lehi) dokonały tam masakry arabskich mieszkańców miejscowości. Nastąpiło to w okresie wzrastających napięć arabsko-żydowskich, na około miesiąc przed wybuchem znacznie poważniejszego konfliktu.
Spis treści |
[edytuj] Przebieg wydarzeń
Zajście rozpoczęło się 9 kwietnia 1948 od ataku przez uzbrojone nieregularne oddziały żydowskie na osadę Deir Jassin. Akcja została przeprowadzona równolegle z próbami przełamania oblężenia zachodniej Jerozolimy.
W nocy 9 kwietnia syjoniści otoczyli wioskę, która była położona między żydowskimi osadami Givat Shaul i Montefiore. W ataku na Deir Jassin wzięło udział około 132 ludzi - 72 z Irgunu i 60 z Lehi. Walki rozpoczęły się około godziny 4.45 nad ranem od starcia oddziału Irgunu ze strażnikami pilnującymi wsi. W następstwie ataku mieszkańcy wsi zaczęli uciekać w kierunku południowo-zachodnim ku miejscowości Ein Kerem. Jednocześnie arabska obrona początkowo powstrzymała natarcie sił żydowskich. W ciągu kolejnych kilku godzin trwały ciężki walki, w trakcie których oddziały żydowskie używały materiałów wybuchowych w celu niszczenia faktycznych lub domniemanych punktów oporu, między innymi w domach mieszkalnych, w których zginęła duża liczba cywilów, w tym kobiet i dzieci. Walki zakończyły się około godziny 11.00.
Jacques de Rynier, przedstawiciel Czerwonego Krzyża, wspominał w swoim raporcie, jak izraelska dziewczyna pokazywała mu nóż ociekający krwią.[1] Oficjalnie władze izraelskie odcięły się od rzezi w Deir Yassin. Premier Ben Gurion publicznie nazwał Begina "Menachemem Hitlerem". Niemniej Izraelczycy zrobili wszystko, by maksymalnie wykorzystać psychologicznie efekty masakry, puszczając pogłoski o czekających Arabów dalszych rzeziach. W ten sposób wydarzenia w Deir Jassin przczyniły się do exodusu Arabów - 750 tysięcy osób opuściło tereny Palestyny, uciekając przed wojskami izraelskimi.
[edytuj] Liczba ofiar cywilnych
Większość mieszkańców osady (liczbę mieszkańców szacuje się na 750 osób) przeżyła – uciekła lub została siłą usunięta z osady po jej zdobyciu przez siły żydowskie. Liczba zabitych mieszkańców wsi szacowana jest od 100 do 254 osób. Ta druga liczba pojawiała się w pierwszych doniesieniach prasowych na temat masakry. Natomiast według wyników badań opublikowanych w 1998 r. przez Uniwersytet w Beir Zeit, podczas przejmowania i okupacji osady zostało zabitych około 107-120 jej mieszkańców.
Mimo pewnych kontrowersji wokół śmierci osadników, część źródeł historycznych, ówczesnych raportów i oficjalnych komentarzy traktuje zajście jako ludobójstwo, ze względu na niepotrzebnych śmierci i innych nadużyć podczas walk i po walkach.
[edytuj] Bezpośrednie konsekwencje wydarzeń
Mieszkańcy okolicznych arabskich wiosek Kolonia i Beit-Isla uciekli po ataku. W odwecie za masakrę, 13 kwietnia arabski oddział rozbił żydowski konwój medyczny wracający z Deir Jassin do Jerozolimy. Zabito wtedy 75 Żydów (w tym rannych, lekarzy i kobiecy personel medyczny).
Jednocześnie wydarzenie zostało użyte zarówno przez Arabów jak i przez Żydów w propagandowej walce o panowanie nad Palestyną. Między innymi rozsiewane wśród arabskiej ludności - przesadzone - pogłoski na temat masakry przyczyniły się do wybuchu paniki wśród arabskiej ludności mandatu, a w konsekwencji ucieczki znacznej jej części.
Przypisy
- ↑ Porównaj The Globe and Mail. 2 maja 1998. Zobacz również opisy masakry w książce: Daniel A. McGowan, Marc H. Ellis: Remembering Deir Yassin. New York: 1998, ss. 48, 49, 51.
