Maszyna do szycia
Z Wikipedii
Maszyna do szycia to urządzenie zaprojektowane do łączenia kawałków elastycznych materiałów za pomocą nici poprzez utworzenie szwu (do szycia). Zwykle maszyna do szycia to elektryczne urządzenie wykorzystywane w szwalniach do produkcji ubrań z wykonanych wcześniej wykrojów. Najpopularniejsze maszyny do szycia tworzą szew używając dwóch nitek. Wiele maszyn pozwala na wybór szeregu rodzajów ściegów oraz tworzenie dodatkowych efektów (np. krepowanie).
Wszystkie współczesne maszyny do szycia mają mechanizm posuwu materiału. Kontrola prędkości przesuwania tkaniny może być zależna od ściegu. Wiele maszyn może poruszać materiałem również prostopadle do kierunku szycia. Po uruchomieniu napędu maszyna wytwarza ścieg z dwóch nitek przechodząc z góry i z dołu i łączących się węzłem w środku szwu zszywającego tkaninę. Nici i igła muszą być dobrane grubością odpowiednią dla rodzaju tkaniny. Nitka górna powinna przechodzić od szpulki znajdującej się na korpusie maszyny, przez haczyk, do talerzyków regulacji naprężenia. Przez oczka i haczyki kierunkowe doprowadzić należy nitkę do uszka igły. Nitka dolna powinna być tego samego rodzaju co górna, mieć tę samą grubość. Naprężenie ich powinno być jednakowe.
Spis treści |
[edytuj] Nieudane początki
Przed wynalezieniem użytecznych maszyn do szycia, każdy szew był wykonywany ręcznie. Pierwsi konstruktorzy maszzyn do szycia najczęściej starali się naśladować te ruchy, co kończyło się niepowodzeniem.
Jednym z pierwszych wynalazców, którzy próbowali zbudować maszynę do szycia był niemiecki konstruktor pracujący w Anglii. Charles Fredrick Weisenthal. W 1755 otrzymał nawet brytyjski patent na wynalezioną przez siebie igłę. W jego maszynie cała igła przechodziła przez materiał, co czyniło konstrukcję niepraktyczną.
[edytuj] Ludzie kontra maszyny
Kolejnym wynalazcą, który dokonał większego postępu był francuski krawiec Barthelemy Thimonnier. Nie próbował on naśladować ruchów człowieka. Zamiast tego skupił się na opracowaniu igły lepiej nadającej się dla maszyny. Jego konstrukcja posiadała podobne do dzisiejszych poziome ramię, jednak szew powstawał od spodu a nie na wierzchniej stronie tkaniny. Na dodatek ścieg nie był zbyt trwały i łatwo się pruł. Thimonnier otrzymał patent i w 1830 zbudował fabrykę z 80 takimi maszynami. Znajdowała się ona w Paryżu i produkowała mundury dla wojska. Inni krawcy zaatakowali jego fabrykę i zniszczyli wszystkie maszyny.
[edytuj] Rozwój nowego urządzenia
Dopiero Elias Howe i Walter Hunt wynaleźli maszynę zdolną do wytwarzania szwu w charakterze podwójnego ściegu. Dzięki utworzeniu dwóch niezależnych, krzyżujących się przez warstwy materiału wątków, szwy stały się mocne i wyglądały tak samo z obu stron. Wynalazcom udało się zbudować maszynę w 1834, jednak nitka stale wychodziła z oka igły, więc maszynę trzeba było ciągle zatrzymywać i ponownie nawlekać nić. Z tego powodu Hunt zrezygnował z dalszej pracy nad wynalazkiem. Jednak dzięki uporowi Eliasa How udało się udoskonalić konstrukcję, co zaowocowało nowocześniejszą wersją z 1846. How usiłował zainteresować swoim wynalazkiem angielskich i amerykańskich biznesmenów.
[edytuj] Europejskie konstrukcje
W 1855 w Dreźnie niemiecki mechanik August Clemens Müller (1828-1902), stworzył najstarsze niemieckie maszyny do szycia Veritas, które są produkowane do dzisiaj. Kilkadziesiąt lat później w 1890 Karl Friedrich Gegauf otworzył pierwszy profesjonalny zakład mechaniczny w Steckborn (Szwajcaria) produkujący maszyny do szycia Bernina.
[edytuj] Wojna na patenty
Za wynalazcę współczesnej maszyny do szycia uznaje się Isaaca Merritta Singera. Podczas nauki zawodu inżyniera miał okazję obserwować naprawę starej maszyny do szycia. Doszedł do wniosku, że mógłby zaprojektować lepszą. Jego maszyna do szycia miała stopę przytrzymującą materiał na miejscu. Dzięki temu, że skorzystał z pomysłów Thimonniera oraz Hunta jego maszyna stała się naprawdę użyteczna. Jednocześnie wyposażył ją w napęd ręczny przenoszony poprzez pedał. W 1851 Singer otrzymał amerykański patent na swój wynalazek. Jednak musiał podzielić się zyskami z Howem, po przegranym w 1854 procesem o opłaty licencyjne. Wielkim osiągnięciem Singera było stworzenie systemu sprzedaży zbliżonej do leasingu, co pozwoliło zwykłym ludziom na zakup maszyn do szycia. Singer stworzył firmę razem z Edwardem Clarkiem.
W tym czasie szereg wynalazców dokonało jeszcze kilku ulepszeń. Byli to Allen Wilson oraz Nathaniel Wheeler. Jednak wszystkie maszyny było na tyle do siebie zbliżone, że wynalazcy trafili do sądu, aby spierać się o prawa patentowe. W końcu w 1856 porozumieli się i utworzyli jedną firmę produkującą maszyny do szycia oraz sprzedającą licencje na ich wytwarzanie. Do 1877 wszystkie patenty wygasły i maszyny mógł już produkować każdy przedsiębiorca.
[edytuj] Czasy współczesne
Współczesne maszyny różnią się od XIX-wiecznych pierwowzorów regulowanym napędem elektrycznym. Dzięki zastosowaniu komputerów i silników krokowych nowoczesne maszyny do szycia potrafią wykonać bardzo skomplikowane wzory na powierzchni tkaniny. Dziś maszyny używane są głównie w masowej produkcji ubrań w ogromnych szwalniach. Oznacza to znaczną specjalizację tych urządzeń w zależności od wykonywanej funkcji.
[edytuj] Przyszłość
Kolejny postęp w maszynie do szycia, jakiego jeszcze nie udało się dokonać, to całkowita automatyzacja procesu szycia. Jednak na razie szyciem zajmują się głównie nisko wynagradzani azjatyccy robotnicy, a precyzja wykonania ubrań nie jest aż tak ważna, jak maszyn, więc duża automatyzacja nie jest opłacalna. Postęp w budowaniu inteligentnych i tanich robotów daje nadzieję na zmianę tego stanu rzeczy.
