Mateusz Bembus
Z Wikipedii
Mateusz Bembus (ur. 1567 w Poznaniu, zm. 30 lipca 1645 w Krakowie) – kaznodzieja nadworny, teolog, jezuita.
Od 1587 należał do zakonu jezuitów. W latach 1602-1610 wykładał w Poznaniu i Akademii Wileńskiej. W latach 1612-1617 był kaznodzieją Zygmunta III Wazy. W latach 1621-1623 był rektorem kolegium zakonnego w Poznaniu, a w 1625 r. wiceprowincjałem polskich jezuitów. Był rzecznikiem unii kościelnej z Kościołem Ormiańskim. Wybitny kaznodzieja, przeciwnik ugody z różnowiercami. Autor kazań politycznych, traktatów teologicznych, moralitetów, m.in. Bellator christianus (1617) oraz Wizerunek szlachcica prawdziwego (1617).
[edytuj] Źródła
- Janusz Tazbir: Słownik Biograficzny. W: Historia Polski i Świata. T. 6.: Historia Polski - Polska 1586-1831. Mediasat Group S.A. dla Gazety Wyborczej, 2007, s. 133. ISBN 978-84-9819-813-3.