Matka Courage i jej dzieci

Z Wikipedii

Matka Courage i jej dzieci (niem. Mutter Courage und ihre Kinder) - sztuka teatralna Bertolta Brechta. Pod wrażeniem wybuchu II wojny światowej napisał Brecht (jeszcze we wrześniu 1939) "Matkę Courage i jej dzieci", czyli kronikę wojny trzydziestoletniej. Już sama historia jednostki wplątanej w chaos i okrucieństwo wojny miała za zadanie zniechęcać do niej naród niemiecki i podkopać nadzieje, jakoby agresja na inne kraje była dobrym źródłem dobrobytu.

Brecht każe mówić swym bohaterom pewne ogólne prawdy na temat wojen, co czyni sztukę uniwersalną i adekwatną dla każdej wojny, każdego narodu, każdej epoki, na przykład: "Gdy się słucha, co możni tego świata gadają, wydawałoby się, że prowadzą wojnę jeno z bojaźni bożej i w obronie tego, co piękne i szlachetne. Ale jak się lepiej przyjrzeć, widać, że nie są tacy głupi, że wojują dla zysku.", "Przekupstwo to jedyna nadzieja. Jak długo ono istnieje, zdarzają się łagodne wyroki i nawet niewinnego sądy mogą uwolnić.", "Bo cóż to wojna? To interes, gdzie ważą ołów zamiast krup."

Autor przedstawia nam swoistego everymana, markietankę Annę Fierling, zwaną też Matką Courage. Ciągnie ona za armią wraz ze swoimi dziećmi, zbijając niezłe interesy. Wojna jest jej żywiołem, przynosi jej same zyski, zły jest dla niej pokój. Wierzy w to do samego końca, choć wojna zabrała jej dzieci i zrujnowała ją finansowo. Ostatecznie samotna i wynędzniała zaprzęga się do pustego wozu by znów ruszyć za wojskiem.