Matthäus Merian

Z Wikipedii

Matthäus Merian der Ältere ("starszy") (ur. 22 września 1593 w Bazylei, zm. 19 czerwca 1650 w Bad Schwalbach k. Wiesbaden), rytownik pochodzenia szwajcarskiego, działający głównie w Niemczech.

Sztuki rytowniczej uczył się w Zurychu, później pracował i uczył się w Strasburgu, Nancy i Paryżu, po czym w 1615 powrócił do Bazylei. W następnym roku przeniósł się do Frankfurtu nad Menem, gdzie pracował dla księgarza Johanna Theodora de Bry, z którego córką Marią Magdaleną ożenił się w 1617. W 1620 znów powrócił do Bazylei, ale już po trzech latach (w 1623) przeprowadził się z powrotem do Frankfurtu, aby po śmierci teścia przejąć wydawnictwo, które początkowo prowadził wspólnie z rodziną zmarłego. W 1626 uzyskał obywatelstwo miasta Frankfurtu, dzięki czemu mógł pracować jako niezależny wydawca. W 1647 urodziła się córka Maria Sibylla Merian, późniejsza malarka i rysowniczka, znana głównie ze swych rysunków przyrodniczych.

Większość swojego twórczego życia spędził we Frankfurcie. Już w młodości stworzył szczegółowe plany miasta w charakterystycznym dla siebie stylu (np. plan Bazylei z 1615 r.). Z niemieckim geografem Martinem Zeillerem (1589-1661), wykonał wielotomową Topographia Germaniae, zawierającą dużą liczbę (ponad 2000) planów i widoków miast Niemiec. Oprócz tego najbardziej znanego dzieła Merian wykonał również ilustracje do Pisma Świętego i Theatrum Europaeum (ukończony przez jego syna Matthäusa młodszego). Po de Brym przejął i dokończył wydawanie Grand Voyages i Petit Voyages, wydawanych od 1590 r.

Na pracach Meriana wzorował się bezpośrednio Erik Dahlbergh przy tworzeniu Suecia Antiqua et Hodierna.