Medal za Stłumienie Polskiego Buntu
Z Wikipedii
Medal za Stłumienie Polskiego Buntu (ros. Медаль "За усмирение польского мятежа") – odznaczenie Imperium Rosyjskiego ustanowione ukazem cesarza Aleksandra II Romanowa z dnia 1 stycznia 1865 [1], przyznawane uczestnikom tłumienia powstania styczniowego.
Otrzymali go wojskowi wszystkich rang od generała do szeregowego, żołnierze straży pogranicza, małorosyjskich pułków kozackich guberni czernihowskiej i połtawskiej, milicji konnej ujezdów dyneburskiego i rzeżyckiego, medycy, kapelani wojskowi, którzy w latach 1863-1864 brali udział w walkach z powstańcami. Medal ten nadawano też chłopom, którzy walczyli z bronią w ręku. Od 1877 nadawano go też wojskowym wszystkich rang rosyjskiej marynarki wojennej, którzy w czasie powstania znajdowali się na okrętach u brzegów Kurlandii.
Łącznie wybito 368133 sztuk tego medalu. Noszony był na wstędze orderowej w kolorach imperialnych (czarno-pomarańczowo-białej).
[edytuj] Bibliografia
Przypisy
- ↑ Data według starego stylu
