Metastabilność
Z Wikipedii
Metastabilność jest zdolnością stanów nierównowagi do przetrwania przez pewien czas. W przypadku cząsteczek jest to zdolność stanu nierównowagi chemicznej do przetrwania przez dłuższy czas. Zazwyczaj metastabilność jest spowodowana względnie wolnym tempem przejścia fazowego.
Z energetycznego punktu widzenia elementy układu metastabilnego znajdują się w lokalnym minimum energii (patrz ilustracja pkt 1) a pobudzone niewielką energią lub w wyniku zjawiska tunelowego mogą przejść do stanu o mniejszej energii. Dlatego układy metastabilne są wrażliwe na działania energii, zwiększając znacznie szybkość przejścia do stanu stabilnego przy pobudzaniu lub wzroście temperatury (energii ruchu cieplnego).
Przykładowo, w temperaturze pokojowej diament jest metastabilny, ponieważ przejście (transformacja) do stabilnej postaci grafitu jest niezwykle powolne. Przy wyższych temperaturach tempo przejścia fazowego jest większe i diament przekształci się w grafit.
Pojęcie może się odnosić także do metastabilnych stanów skupienia materii (faz) oraz metastabilności w rozpadach promieniotwórczych.
