Michele Marieschi
Z Wikipedii
Michele Marieschi (ur. 1710 w Wenecji, zm. w 1743 w Wenecji) - malarz włoski, wedutysta wenecki.
Był synem introligatora. Malarstwem zaczął się interesować za sprawą dziadka Antonia Meneghiniego. Ok. 1735 r. prawdopodobnie przebywał w Niemczech. W 1736 roku zostaje przyjęty do cechu malarzy. W latach 1735-40 wykonał serię 12 płócien na zlecenie jednego ze swoich mecenasów - feldmarszałka von Schulenburga. W 1737 roku ożenił się z Angelą, córką Domenica Fontany, właściciela pracowni obrazów na Campo San Luca, gdzie wkrótce przniósł się z rodziną. W 1741 roku publikuje tekę 16 rycin zatytułowaną Magnificentiores Urbis Venetiarum Prospectus. Umiera niespodziewanie w 1743 roku.
Jego styl charakteryzują scenograficzna organizacja przestrzeni, dynamika kompozycji, impastowe kładzenie farb i wyraźnie zaznaczony światłocień. W jego wedutach, podbnie jak u Canaletta, widoczne są charakterystyczne przekłamania perspektywiczne.
[edytuj] Dzieła
- Capriccio z klasycznym łukiem i kozami (ok. 1740) - Wenecja, Galleria dell' Accademia
- Capriccio z widokiem na miasteczko nad brzegiem rzeki (ok. 1740) - Londyn, National Gallery
- Piazzetta dei Leoncini (1735-36) - Budapeszt, Muzeum Sztuk Pięknych
- Most Rialto z wybrzeżem del Ferro (1735-37) - St. Petersburg, Ermitaż
- Kościół Santa Maria della Salute (ok. 1740) - Madryt, Museo Thyssen-Bornemisza
- Canale Grande w okolicy Cannaregio (1738-40) - Berlin, Gemaeldegalerie
- Canale Grande pod Ca' Rezzonico od strony Campo San Samuele (1738-40) - Berlin, Gemaeldegalerie
- Wewnętrzne schody renesansowego pałacu (ok. 1740) - Sztokholm, Nationalmuseet
[edytuj] Bibliografia
- Canaletto i wedutyści, Warszawa 2006, s. 94-105.
