Wikipedysta:Mieszkoch/brudnopis
Z Wikipedii
Przydało by się więcej informacji o Olimpias. Daty, wydarzenia, konkrety. Myrtale było jej prawdziwe imię, zaś Olimpias to imię przybrane. Pochodziła z rodu Molossów z [[Epir]u], który wedle tradycji miał pochodzić od [[Achilles]a], przez jego wnuka Pyrrosa. op. cit. P. Green Aleksander Wielki W-wa 1978, s. 14 i n. Filip II był trzecim synem króla macedońskiego Amyntasa III (na tronie 392-370), urodzony 383/2. Do artykułu o Aleksandrze należy dodać passus o źródłach do poznania dziejów aleksandra. Hasło [hetajroj] - oddziały kawalerii złożone ze szlachetnie urodzonych ziemian. Nowe hasło - Sabazjos, bóg tracki. Dokładka do hasła Amyntas - Amyntas wszedł na tron Macedonii po zgładzeniu w 394 króla Pauzaniasza, syna Ajroposa. Amyntas miał wówczas około 60 lat. Magnaci z macedońskiej prowincji Linkestis z której pochodził Pauzaniasz wypowiedzieli Amyntasowi wojnę domową pod przywództwem syna zabitego Pauzaniasza i pomocy wojsk ilyrijskich. Amyntas odzyskał tron w 392 roku dzięki pomocy Tesalów. Miał trzech synów. Okres panowania Amyntasa był nazanczony wewnętrzną i zewnętrzną destabizlizacją i osłabeiniem władzy. W okresie wojny domowej o tron Macedonii stracił tereny graniczące z [[Olint]em] na rzecz tego polis. Amyntas usiłował utrzymać pokojowe stosunki z Ilyrami płacąc im roczną daninę i zabezpieczyć władzę poprzez poszukiwanie licznych sojuszników. Dla pozyskania przychylności Aten usynowił ateńskiego generała Ifikratesa. Amyntas omal nie został zamordowany na skutek intrygi swej żony Eurydyki i jej kochanka Ptolemeusza, który poslubił córkę Eurydki i Amyntasa. Ostatecznie zmarł śmiercią naturalną mając około osiemdziesięciu lat. Był jednym z nielicznych władców Macedonii którzy zgineli naturalną śmiercią.
Brakuje dobrze opracowanych haseł dotyczących Ewangelii nowotestamentowych. Można je podzielić na 1. data i miejsce powstania 2. Problem autorstwa 3. jęsyk oryginału 4. zarys treści 5. teologia 6. wpływ. W przypadku Marka należałoby dodać podrozdział dotyczący krytyki tekstu. Do hasla Płatonow trzeba sporo dodać. Andrzej Płatonow. Radziecki pisarz - wizjoner epoki stalinowskiej, wierny piewca komunizmu uznany paradoksalnie za kułackiego agenta i wroga ludu przez samego Stalina.
Spis treści |
[edytuj] Zycie
Podjął pracę zarobkową w wieku lat 13 gdyz mial 11 rodzeństwa. Ojciec był ślusarzem. W czasie wybuchu [Rewolucji Pażdziernikowej] pracowal jako robotnik z zakładach remontowych taboru kolejowego. W roku 1918 rozpoczął naukę w technikum kolejowym, a jednocześnie pracę z ramienia Głownego komitetu Rewolucyjnego Kolei Południowo - Wschodniej w czasopiśmie "Żeleznyj put", gdzie ukazują się jego wiersze i i szkice. W czasie wojny domowej został wysłany przez władze bolszewickie do Nowochoperska by mobilizować ludność do walki z oddziałami Denikina. Współpracuje z gazetami "Woronieżskaja biedota" i "Woronieżskaja komuna". W roku 1924 związał się z Marią Kaszyncewą, z zawodu nauczycielką, jednak ślub z powodów ideologicznych odwelakali az do czasu II Wojny Światowej, kiedy Płatonow miał iść na front. Po ukończeniu technikum oddał sie pisarstwu i pracy hydrotechnika, w którą był osobiście bardzo zaangażowany, mając w pamięci okropności głodu jakie wywołała kleska suszy na Powołżu w latach wojny domowej. Sprawy zawodowe zmusiły go do przeprowadzki w roku 1926 do Moskwy, gdzie został członkiem Komitetu Centralnego Związku Zawodowego Pracowników Rolnych i Leśnych. Okres ten przynosi opowiadania Markun, Szatan Myśli, Traktat w eterze i artykuły Wielki robotnik i O ulepszeniu klimatu, które łaczy fascynacja osiągnięciami techniki i fantastyczne plany przyszłych osiagnięć ludzkiej techniki, jak przemiana klimatu, zatrzymanie obrotów kuli ziemskiej i przesiedlenia ludzkości na Antarktydę etc. Widać w tych szkicach wyraźny wpływ Fiodorowa (por. niżej). W Moskwie pozostał jedynie kilka miesięcy i został przeniesiony słuzbowo do Tambowa na stanowisko "gubernialnego Melioratora". Spędził tu dwa lata, wśród miałomiasteczkowej atmosfery zawistnych biurokratów, wrogich, knujących. Owocem tegpo jest "Miasto Gradow" - satyra na klasę biurokratów. W tym czasie przygotwuje też tomik "Epifańskie Śluzy" wydany w 1927 roku. . Postanawia rzucić pracę w Tambowie. Wkrótce ukazuja się jego kolejne dwa teksty literackie, Powatpiewający Makar ogłoszony w 1929 roku w miesięczniku "Oktiabr" i "Na korzyść. Kronika biedniaków" wydana w 1931 opowieść-reportaż dotycząca kolektywizacji wsi w guberni woroneskiej. Dwuznaczną wymowę tych tekstów skrytykował sam Stalin, wkróce inni krytycy literaccy zaczęli obrzucać Płatonowa oskarżeniami utrzymanymi w stylu donosów stalinowskiej epoki. Leopold Awerbach, redaktor czasopisma Na litieraturnom postu" pisał, że literatura Płatonowa daje wyraz "nihislitycznej swawoli i anarcho-indywidualistycznej frondzie, obcej rewolucji proletariackiej w nie mniejszym stopniu niz otwarta kontrrewolucja pod faszytowskimi hasłami"(cyt. za ISBN 83-07-00828-X s.65.). W efekcie tej nagonki w najbliższych latach teksty Płatonowa nie były wogóle drukowane. Płatonow, utrzymujący korespondencję z Maksymem Gorkim prosił go nawet listownie o interwencję w tej sprawie.
[edytuj] Twórczość i myśl
W czasie wojny domowej i pocżątkiem lat 20-tych Płatonow ostro występował przeciw literaturze modenistycznej niezaangażowanej ideowo w budowanie nowego społeczeństwa. Swiadome formowanie nowej proletarciackiej kultury i komunistycznego społeczeństwa wydaje się motywem stale obecnych w pisarstwie Płatonowa. W tym dziele człowiek pracy wespół z ozycioną i nieożywioną przyrodą oraz twoarmi kultury, zwłszcza osiagnięciami nauki i techniki zmieniał do całkowitego przekształcenia świata, zarówno ludzkiego i przyrodniczego, tak, aby służyła ona w pełni potrzebom komunistycznego społeczeństwa. Stąd w powieści "Wykop" niedźwiedź pomaga rosyjskim robotnikom w budowie wspólnego, kolektywnego domu mieszkalnego. Płatonow wyraźnie wierzył, że dzięki rewolucji bolszewickiej ma szansę zrodzić się nowy, ponadindywidualny byt, robotniczy kolektyw, w którym zaniknie wola indywidualna jednostek, i będzie on działał niczym jeden organizm, posługując się siłami przyrody i techniki. Fascynacja zdobyczami nauk techniicznych - zwłaszcza eletrycznością i maszynami. Był gorącym orędownikiem elektryfikacji Rosji, która była dla niego pierwszym stopniem w kształtowaniu się kosmicznego kolektywu. Wierzył, że elektyrczność przyniesie "złoty wiek" - kiedy przyroda będzie bezwzlednie posłuszna człowiekowi, a ten wykorzytsa jej siły dla swoich rozumnych celów(op.cit. str. 20). Stąd w jego pisarstwie trudno o oddzielenie poważnych planówi fantastycznych urojeń, jak loty na księżyc i nowe, niewyczerpalne źrodła energii (jak w powieści Juwenilne Morze. Program budowy nowego społeczeństwa był celem istenie organizacji Proletkult (od skrótu słów Proletariacka Kultura) Wzije komunistycznej utopii w pisarstwie Płatonowa mają charakter notorycznie fantastyczny i - w sposób prawdopodobnie niezamierzony - groteskowy. Na płaszczyźńie językowej Płatonow angażuje stechnicyzowaną nomenklaturę stalinowskiej biurokracji przekształacjąc ją w narzedzię literackiej ekspresji(A. ..tłumacz). Natomiast na płaszczyźnie fabularnej jego powiści łamią wszelkie kanony - nieoczekiwane i absurdalne zwroty akcji, paradoksalne dialogi. Martwi powracają, . Sam Gorki w liście recenzujacym nadełśane mu przez Płatonowa opowiadanie "Wiatr ze śmietnika", mimo iż wypowiadał się pozytywnie o artystycznych walorach jego prozy zaznaczył że "Irrealność treści opowiadania" graniczy z "ponurym majaczeniem" (za op. cit str. 81). Wiktoria i Rene Śliwoscy podsumowują "Trudno się czasem oprzeć wrażeniu, iż wizje Płatonowa mają w sobie coś z majaczeń, że wykraczaja poza przyjęte normy litearckie, bliskie sa pojeciu genialności schizofrenicznej" (tamże s 82.) Myśl Płatonowa ukształotował wplyw dwóch rosyjskich myslicieli pierwszy znich to Fiodorow, drugi Aleksandr Bogdanow. Aleksnadr Bogdanow, z którym polemizował Lenin w swej książce pt. Marksizm i empiriokrytycyzm byl jednym z głownych teoretyków organizacji Proletkult. W latach 1913-22 wydał głośną książkę pt. Tektologia. Przedstawil w niej wizję naukowej metody budowy społeczeństwa przyszłości przy uzyciu osiagnięć techniki. Termin tektologia oznaczać miał systematyzację i organizację nauk dla wyzyskania ich w celach społecznych. Mikołaj Fiodorow był myslicielem - fantasta, którego wizjonerskie projekty przyszłych dziejów gatunku ludzkiego miały wpływ na całe pokolenie rosyjskich intelektualistów - m.in. Dostojewskiego, Solowjowa, Tołstoja etc. Nic przeto dziwnego iż opinie współczesnych badaczy prozy Płatonowa rożnią się między sobą drastycznie.
Marek Wspsaniusz Agryppa, Marcus Vipsanius Agrippa 62 - 12 pne. najbliższy współpracownik Oktawiana Augusta. Przypisuje mu się autorstwo zwycięstwa nad flotą Sekstusa Pompejusza w 36 roku pne około miasta Mylae na północnym przylądaku Sycylii.
--Mieszko.chowaniec (dyskusja) 15:02, 22 kwi 2008 (CEST)
[edytuj] W kwestii Ewangelii Tomasza
Wiele logiów brzmi jak z kanonu Np. logion numer 34 „Jeśli slepiec prowadzi ślepego” Albo 54 – jak beatitudes in Luke Albo 73 – harvest.
Pierwsze zdanie wskazuje na gnostycki charakter tekstu – zrozumienie słów Jezusa ma przynieść życie wieczne. Typowo gnostyckie jest 11 -
[edytuj] Odkrycie biblioteki Nag hammadi
Beduiński chłop, Muhammad Ali, wraz ze swym bratem kopał w poszukiwaniu nawozu w polu niedaleko miesjcowości Nag Hammadi w Górnym Egipcie. W pewnym momencie uderzył motyką w gliniany dzban. Początkowo Muhammad i jego brat obawiali się, że z dzbanu może wyjść zły dżin, potem jednak uznali, że może on zawierać złoto i rozbili go. W środku znaleźli trzynaście kodeksów oprawionych w skórę. Muhammad Ali zabrał księgi do domu i położył obok paleniska; tego wieczoru jego matka uzyła kilku stronnic dla rozniecenia ognia. Ponieważ Muhammad Ali był podejrzany o morderstwo (którego był najwidoczniej winny) iobawiał się że jego dom będzie przeszukany, oddał kodeksy na przechowanie do miejscowego (KSIĘDZA?).
Uczeni potrafią okreslić datę powstania kodeksów na połowę IV wieku ne. Ponieważ do zszycia kodeksów użyto fragmentów papieru, na którym zapisano daty. Kodeksy powstały więc potej dacie, przypuszczaleni około 350 roku n.e.
13 kodeksów na papirusie – 52 traktaty
[edytuj] Listy Pawła vs. Dzieje
Nieścisłości i sprzeczności pomiędzy listami św. Pawła a Dziejami Apostolskimi mają istotne znaczenie dla kwestii ustalenia autorstwa i daty powstania Ewangelii Łukasza i Dziejów Apostolskich.
[edytuj] Tło problemu
Księga Dziejów Apostolskich jest jedyną w Nowym Testamencie narracją opowiadającą o dziejach apostołów Jezusa Chrystusa i ich misji ewangelizacyjnej. Spora część tej księgi opisuje dokonania św. Pawła. Tradycyjnie autora Dziejów utożsamia się z Łukaszem, towarzyszem podróży misyjnych Pawła. Ponieważ między Dziejami a autentycznymi listami Pawła zachodzą rozbieżności, wielu uczonych podważa tradycyjny pogląd.
[edytuj] Data narodzin Jezusa
W stromatach Klemens relacjonuje pod jaką datą uczniowie Bazylidesa świetowali rocznicę chrztu Jezusa i jego śmierci i narodzin(w miesiące Pharmuthi)
[edytuj] Maria Dzielska
Posla uczona, zajmuje się badaniami nad historią starożytnego Rzymu i wczesnego Bizancjum. Tytuł profesorski uzyskała 22/10/1996. Członek Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej PAN. Obecnie jest zastępcą przewodniczącego Komisji Filologii Klasycznej PAU. Pracuje w Instytucie Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego.
