Mihal Ciko

Z Wikipedii

Mihal Ciko
Data i miejsce urodzenia	29 sierpnia 1900  Albania (Korcza)
Pochodzenie	Albania
Data i miejsce śmierci	24 stycznia 1986  Albania (Tirana)
Instrument	śpiew - (baryton)
Gatunek	opera folk
Zawód	solista operowy
Aktywność	1916- 1972

Mihal Ciko - (ur. 29 sierpnia 1900 r. w Korczy - zm. 24 stycznia 1986 w Tiranie) - albański muzyk i wokalista (baryton).

Pochodził z rodziny, która w 1906 r. wyemigrowała do Bukaresztu, gdzie w tym czasie żyła liczna społeczność albańska. Tam też w towarzystwie artystycznym "Lyra" szesnastoletni wówczas Ciko zaczynał swoją przygodę z muzyką - początkowo jako chórzysta, potem także występując jako aktor w przedstawieniach teatralnych. W 1917 wystąpił na jednej ze scen Bukaresztu w sztuce "Besa" Sami Frasheriego. Do Albanii wrócił w 1920 i razem z malarzem Vangjushem Mio założył w Korczy towarzystwo artystyczne "Artet e bukura" (Sztuki piękne). Założony przez niego zespół muzyczny występował w okolicach Korczy dla miejscowej ludności.

W latach 1923-1928 studiował w klasie śpiewu w konserwatorium im. Giuseppe Verdiego w Mediolanie. Jeszcze w okresie studiów zadebiutował na scenach operowych, występując w roli Alfo w Rycerskości wieśniaczej. Występ na międzynarodowym konkursie pieśni ludowej w Mediolanie w 1929 r. przyniósł mu pierwszą nagrodę. Sukces rozpoczął serię występów na scenach operowych włoskich i rumuńskich. Do Albanii powrócił do 1942 i zaczął współpracę z z Radiem Tirana.

Po II wojnie światowej prowadził działalność koncertową w największych miastach Albanii, śpiewając głównie pieśni ludowe. Po utworzeniu w 1950 Filharmonii Albańskiej zaczął w niej pracę jako solista i nauczyciel śpiewu. W 1953 zagrał jedną z głównych ról w operze Rusałka Aleksandra Dargomyżskiego, wystawionej jako pierwsze dzieło operowe na albańskiej scenie. Dwa lata później był reżyserem pierwszej opery albańskiej "Agimi". Od 1961 poświęcił się głównie pracy pedagogicznej w Konserwatorium w Tiranie.

Za swoją działalność otrzymał tytuł Artist i Merituar (Zasłużonego Artysty).

[edytuj] Bibliografia

• F.Slatina, Portrete artistesh, Tirana 1999.