Mina wyskakująca

Z Wikipedii

Mina wyskakująca – mina przeciwpiechotna przeznaczona do użycia w otwartym terenie. Po zainicjowaniu zapalnika poprzez naciśnięcie (zapalnik naciskowy) lub poruszenie linki naciągu (zapalnik naciągowy) ładunek miotający wyrzuca minę na wysokość od około 0,5 do 1,5 metra, gdzie następuje eksplozja ładunku głównego rozrzucającego odłamki w znacznym promieniu. Jednym z pierwszych rozwiązań tego typu broni była szeroko wykorzystywana podczas II wojny światowej niemiecka mina typu S, na której oparto wiele późniejszych konstrukcji. Głównymi poza Niemcami krajami, które wykorzystywały tego typu miny w działaniach wojennych były Stany Zjednoczone, Związek Radziecki i Wietnam. Poza tym miny wyskakujące produkowano także w Chinach, Jugosławii, NRD i we Włoszech.

Miny wyskakujące są znacznie droższe niż klasyczne miny przeciwpiechotne. Ze względu na duże pole rażenia możliwość zdalnego odpalania przy pomocy także zapalników elektrycznych doskonale nadają się do zasadzek.

[edytuj] Zasada działania

Schemat działania miny wyskakującej.

Proces inicjowania eksplozji przebiega w dwóch etapach (patrz rysunek obok).

Po zainicjowaniu zapalnika miny następuje eksplozja małego ładunku miotającego, który wyrzuca minę na wysokość od 0,5 do 1,5 metra nad ziemię.
Po zadanym czasie lub osiągnięciu wysokości przekraczającej długość linki zapalnika i optymalnej do rażenia piechoty wysokości następuje eksplozja głównego ładunku wybuchowego.
Główny cylindryczny ładunek wybuchowy miny jest obłożony prefabrykowanymi odłamkami (kulki stalowe, odcinki drutu, pociski pistoletowe^[1]) lub też otoczony fragmentującym korpusem, których zadaniem jest rażenie żołnierzy nieprzyjaciela.

[edytuj] Przykłady min wyskakujących

Mina typu S (Niemcy) — Przez wojska lądowe większości aliantów zachodnich nazywana "Podskakująca Betty" (ang. Bouncing Betty), a przez Australijczyków i Nowozelandczyków jako "Skaczący Jack" (ang. Jumping Jack)
M16 (Stany Zjednoczone) — opracowana na podstawie planów i zdobytych egzemplarzy niemieckiej miny typu S. Mina tego typu wyskakiwała na wysokość klatki piersiowej (około 1,5 metra) rażąc stalowymi odłamkami rozrzucanymi energią ładunku trotylu o masie 500 g.
OZM (Związek Radziecki, Rosja) — rodzina min wyskakujących (OZM-4, OZM-4 i OZM-72) eksplodujących na wysokości około 0,5 metra i rażących odłamkami żeliwnego korpusu lub stalowymi prefabrykowanymi odłamkami.
PROM-1 (Jugosławia) — inspirowana niemiecką miną typu S i działająca na podobnej zasadzie.
Valmara 69 (Włochy) — mina eksplodująca na wysokości około 45 cm nad ziemię i rażąca prefabrykowanymi odłamkami (około 1000 sztuk). Korpus miny jest wykonany z plastiku, a promień rażenia ocenia się na 25 metrów.
K-2 (NRD) — wschodnioniemiecka odłamkowa, wyskakująca mina przeciwpiechotna zaprojektowana w 1958 roku.