Mistrz godzinek Rohan
Z Wikipedii
Mistrz godzinek Rohan (czynny w 1 poł. XV wieku) - anonimowy malarz, zajmujący się sztuką iluminowania rękopisów. Reprezentant gotyku międzynarodowego.
Malarz pracował dla dworu andegaweńskiego. Jego najważniejszym dziełem jest Księga godzinek Rohan (Grandes heures de Rohan) z 65 miniaturami[1]. Pochodzi z niej iluminacja, przedstawiająca zmarłego przed sądem Boskim. Zmarły leży na ziemi wśród rozrzuconych kości i czaszek, a z naprzeciw niego z nieba wychyla się Bóg z mieczem w ręce. Między nimi rozgrywa się scena walki o duszę zmarłego. Wyobrażona jest ona jako mała, naga postać, niesiona przez diabła. Nadlatuje jednak archanioł Michał, zamierzający odebrać ją szatanowi. Długie banderole (tzw. filakterie) zawierają słowa, jakie wypowiadają zmarły i Bóg; zmarły powierza swoją duszę Bogu, Bóg natomiast poleca mu pokutę i obiecuje, że podczas Sądu Ostatecznego będą razem[2].
Inna miniatura z tego samego rękopisu przedstawia scenę opłakiwania. Oto pod pustym krzyżem leży ciało Chrystusa, a nad nim stoi święty Jan, podtrzymujący omdlałą Maryję. Na niebie widać Boga, ku któremu odwraca głowę święty Jan. Jak pisze Wendy Beckett, Jan zwraca się ku Niemu z pełnym wyrzutu, oskarżającym spojrzeniem. To nie jest twarz człowieka, który się modli, lecz który obwinia[2].
Dzieła Mistrza godzinek Rohan charakteryzuje duża ekspresja, dramatyzm i podkreślanie strony emocjonalnej[1].
