Myślenie egocentryczne

Z Wikipedii

Zasugerowano, aby artykuł Egocentryzm myślenia zintegrować z tym artykułem lub sekcją.

Myślenie egocentryczne - termin stosowany w psychologii poznawaczej oznaczający spostrzeganie siebie jako osoby pełniącej rolę bardziej centralną w zdarzeniach społecznych, niż to ma miejsce w rzeczywistości.

Przykłady:

• Dziecku wydaje się, że latarnia uliczna zgasła ze względu na to, że ono tam właśnie przechodziło.
• Zdaje mi się, że kot przebiegł mi drogę i jest to dla mnie znak, że będę mieć za chwilę pecha.
• Przechodzę obok grupy ludzi, którzy wybuchają śmiechem i wydaje mi się, że śmieją się z mojego powodu.
• Gdy dziecko słyszy, że rodzice kłócą się za ścianą, myśli, że kłócą się z jego powodu.

Myślenie egocentryczne jest charakterystyczne dla dzieci w wieku do siedmiu lat, które są na etapie tzw. myślenia przedoperacyjnego. Myślenie egocentryczne odpowiedzialne jest np. za przeżywanie poczucia winy z powodu rozwodu rodziców – dzieciom wydaje się, że rozwód w jakimś stopniu nastąpił przez nie i mogły zrobić coś, aby uniknąć rozstania rodziców. Przyczyną szczególnej skłonności do myślenia egocentrycznego może być niski poziom empatii lub zahamowanie rozwoju procesów myślenia na etapie przedoperacyjnym.