Nagada II
Z Wikipedii
Nagada II - zwana również kulturą gerzeńską (zwana tak od cmentarza niedaleko Gerzeh) - kultura archeologiczna, rozwijająca się terenach starożytnego Egiptu przez w przybliżeniu 300 lat, od ok. 3500 do 3200 r. p.n.e. w okresie tym wyróżniane są podokresy a, b oraz c.
Najważniejsze stanowiska archeologiczne tej kultury to: Abydos, Abusir el-Melek, Gerza, Hierakonpolis, Matmar, Nagada[1].
W okresie kultury Nagada II stopniowo zanika znana z poprzedniego okresu Nagada I ceramika z czarnym brzegiem. Pojawiają się naczynia wykonane z tłustego syltu nilowego schudzonego sieczką. Ważniejszym jednak okazało się zastosowanie jako materiału do wyrobów ceramicznych wytwarzanych z gliny określanej mianem "marglowej" (jest trudniejsza w obróbce, niemniej wytwarzana z niej ceramika jest dużo lepsza jakościowo i może służyć np. do długotrwałego przechowywania płynów).
W okresie tym powstają też pierwsze miasta.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Źródła
- Edward F. Malkowski, Przed faraonami, Amber, 2007 r., s. 145-153, ISBN 978-83-241-2791-7
- pod red. Regine Schulz i Matthias Seidel, Egipt, Świat faraonów, Könemann, 2004 r., s. 15-23, ISBN 83-7423-165-3
[edytuj] Przypisy
- ↑ Praca zbiorowa pod redakcją naukową Joachima Śliwy, 2005, Wielka Historia Świata Tom 2 Stary i Nowy Świat od "rewolucji" neolitycznej do podbojów Aleksandra Wielkiego, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ss. 66 ISBN 83-85719-83-0.
