Nagiel

Z Wikipedii

Nagiel, Kołek - (ang. - pin) drewniany lub metalowy, odpowiednio ukształtowany kołek pionowo, do połowy jego długości włożony w otwór nagielbanku (kołkownicy). Służy do obkładania (mocowania) lin. Spełnia podobną rolę jak knaga, z tym że znacznie łatwiej na nim pracować, gdy jak to bywa na żaglowcach jedną linę wybiera wiele osób. Ponadto kiedy liny były produkowane z włókien naturalnych (np sizal, konopie, juta, bawełna) znacznie zmieniały długość zależnie od zmian wilgotności. Przez to pracująca pod dużym obciążeniem zaknagowana lina mogła zacisnąć się tak, że jedynym sposobem, aby ją zwolnić było przecięcie liny lub zniszczenie nagla. Nie trzeba tłumaczyć, że opóźnienie w wyluzowaniu liny mogło zagrozić bezpieczeństwu statku. Aby tego uniknąć na naglach nie stosowano węzła knagowego, a jedynie kilkakrotnie linę obwijano "w ósemkę" naprzemiennie wokół górnej i dolnej części nagla. Następnie wolną cześć liny swobodnie (bez związywania) buchtowano na górnej części nagla. Obecnie, gdy liny żeglarskie produkowane są nieomal wyłącznie z włókien syntetycznych praktycznie nie ma ryzyka zaciśnięcia się jej na naglu. Na wielu żaglowcach dopuszcza się, a nawet zaleca jednorazowe obwinięcie liny wokół nagla, a przy następnym przepleceniu (zwłaszcza dla cieńszych lin) użycie węzła knagowego. Nadal nie należy wiązać bucht, a jedynie swobodnie zwijać linę na górnej części nagla. Mimo używania lin syntetycznych, nie należy grubych lin cumowniczych czy holowniczych knagować na polerach. Należy jedynie obwinąć je w "ósemkę", a przed odwinięciem się ewentualnie zabezpieczyć sejzingiem.

Zobacz też: olinowanie, olinowanie stałe, olinowanie ruchome, omasztowanie, przegląd zagadnień z zakresu żeglarstwa, takielunek.