Niedrożność tętnic obwodowych
Z Wikipedii
Przewlekła niedrożność tętnic obwodowych powstaje najczęściej jako odpowiedź na miażdżycę tętnic Czynikami, które podwyższają ryzyko są:
- nałóg nikotynowy
- nadciśnienie
- cholesterolemia
- cukrzyca
- nadwaga
- brak ruchu
- stres
- czasem zapalenie naczyń
Objawem niedrożności tętnic obwodowych jest tak zwane chromanie przestankowe. Bóle pojawiają się poniżej miejsca, gdzie zwężają się tętnice, czyli łydki przy anomaliach na wydokości uda i podudzia; pośladki i tylna część uda - zwężenia w miednicy. Jeśli następuje kompensacja, pacjent może iść dalej po przezwyciężeniu bólu i proces ten nazywa się ang. walking through. Inne objawy zależą od stopnia zaawansowania choroby i są to: uczucie zimna w "porażonym obszarze", zaburzenia czucia, nocny ból spoczynkowy, a w dalszych fazach też owrzodzenia i martwica (nekroza).
Stadia zaawansowania zmian niedokrwiennych wg. Fontaine'a
- I - bez dolegliwości
- IIa - ból przy wysiłku, trasa przebyta więcej jak 200 m
- IIb - ból przy wysiłku, trasa przebyta mniej jak 200 m
- III - ból podczas leżenia
- IV - ból spoczynkowy, martwica/zgorzel
[edytuj] Leczenie
- uświadomienie pacjenta o wpływie czynników ryzyka na stan choroby, unikanie zranień - utrudnione gojenie, niezbyt gorące kąpiele (poniżej 35 st. C)
- dieta antycukrzycowa
- farmakoterapia
- przezskórna angioplastyka - rozszeżenie za pomocą cewnika z balonikiem zwężenia tętnicy na krótkim odcinku.
- lokalna tromboliza - wlewy leków rozpuszczających złogi miażdżycowe
- operacje: np. by-pass
- amputacja jeśli nie ma innych metod, przy nieopanowalnym bólu, przy gangrenie z zagrożeniem rozprzestrzenienia zakażenia.
[edytuj] Bibliografia
Kolster Bernard, Ebelt-Paprotny Gisela, Poradnik fizjoterapeuty, Ossolineum, Wrocław, 2001, ISBN 83-04-04563-X
