Nike (mitologia)
Z Wikipedii
Nike (gr. Νικη) - w mitologii greckiej skrzydlata bogini zwycięstwa, córka tytana Pallasa i bogini podziemnej rzeki Styks, zdobiąca często pomniki upamiętniające słynne zwycięstwa odniesione w bitwach. Towarzyszyło jej w boju rodzeństwo: Zelos - współzawodnictwo, Kratos - siła i Bia - przemoc. Należała do pierwszego, starszego od Olimpijczyków pokolenia bogów. Przedstawiano ją jako młodą kobietę ze skrzydłami i gałązką oliwną w dłoni. Posąg Nike znajduje się w paryskim Luwrze. Jej atrybutem była gałązka oliwna. Jest opiekunem sportowców i wojowników.
Jej odpowiednikiem w mitologii rzymskiej jest Wiktoria.
Postać Nike została przejęta w chrześcijaństwie. Wczesnym przykładem adaptacji jest mozaika w bazylice akwilejskiej (około 315 r.) gdzie postać Nike stoi pomiędzy koszem chleba i kielichem, powiewa nad nimi wieńcem oraz palmą na znak, że dary eucharystyczne wyobrażają zbawcze zwycięstwo Chrystusa.[1]
Najbardziej znane przedstawienia:
Przypisy
- ↑ Dorothea Forstner OSB, Świat symboliki chrześcijańskiej. Leksykon, przekład i opracowanie Wanda Zakrzewska, Paweł Pachciarek, Ryszard Turzyńskim, Warszawa 2001, s. 338, ISBN 83-211-1626-4
