Nikołaj Watutin
Z Wikipedii
Nikołaj Watutin (ur. 16 grudnia 1901 - zm. 14 kwietnia 1944) - generał radziecki i dowódca wojskowy podczas II wojny światowej.
Wcielony do armii w 1920. Brał udział w walkach z oddziałami chłopskimi na Ukrainie, dowodzonymi przez Nestora Machno. W partii komunistycznej począwszy od 1921, następnie ukończył kolejno Wyższą Szkołę Wojskową w Kijowie w 1926 oraz elitarną Akademię Wojskową im Michaiła Frunzego w 1929. Także Akademię Sztabu Generalnego w 1937. Od 1937 do 1940 pełnił funkcję zastępcy szefa sztabu Kijowskiego Okręgu Wojskowego.
W 1939 uczestniczył w opracowywaniu planów podziału Polski między ZSRR a III Rzeszę, który nastąpił na mocy paktu Ribbentrop-Mołotow. W 1940 pod dowództwem Gieorgija Żukowa, uczestniczył w anektowaniu Besarabii. W uznaniu zasług został awansowany przez Stalina do stopnia generała dywizji oraz mianowany szefem Zarządu Operacyjnego Sztabu Generalnego. W czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej w latach 1941-1945, pełnił funkcję dowódcy frontu Północno-Zachodniego. W 1942 dowódca Frontu Woroneskiego, a pomiędzy 1942-1943 dowódca frontu Południowo-Zachodniego. W latach 1944-1945 objął dowództwo 1 Frontu Ukraińskiego (przemianowany front Woroneski) - podczas przegrupowywania wojsk, dnia 28 lutego 1944, dowodzony przez niego oddział wpadł w zasadzkę UPA, Watutin został ranny i zmarł w 6 tygodni później w szpitalu.
