Nikolājs Galdiņš

Z Wikipedii

Nikolājs Galdiņš (ur. 9 października 1902 r. w Rydze, zm. 5 października 1945 r. w Leningradzie) – łotewski wojskowy, dowódca 3 batalionu 42 Pułku Grenadierów SS w 19 Dywizji Grenadierów SS, a następnie 42 Pułku Grenadierów SS pod koniec II wojny światowej

12 lipca 1919 r. wstąpił do nowo formowanej armii łotewskiej. W 1924 r. ukończył akademię wojskową i dostał przydział do 4 Pułku Piechoty w Valmiera. Następnie służył w sztabie generalnym w stopniu kapitana. W latach 1938-1939 był ponadto instruktorem w szkole wojskowej w Rydze. Po aneksji Łotwy przez ZSRR w 1940 r., nie został zwolniony ze służby wojskowej. Przydzielono go do 195 Pułku Strzeleckiego w 181 Dywizji Strzeleckiej. Kiedy wojska niemieckie zajęły obszar Łotwy w 1941 r., podjął współpracę z okupantami. W październiku 1942 r. wstąpił ochotniczo do oddziałów łotewskich formowanych u boku armii niemieckiej. Latem 1943 r. został adiutantem dowódcy 42 Pułku Grenadierów SS w 19 Dywizji Grenadierów SS w stopniu Waffen-Obersturmbannführera der SS, zaś w październiku objął dowództwo 3 batalionu pułku. Od stycznia 1944 r. dowodził 42 Pułkiem Grenadierów SS. 25 stycznia 1945 r. został odznaczony Krzyżem Rycerskim Żelaznego Krzyża. Pod koniec wojny dostał się do niewoli sowieckiej. 5 października 1945 r. w Leningradzie został rozstrzelany.

Był odznaczony m.in. Żelaznym Krzyżem 1 i 2 klasy.