Niszczyciele typu Cassin
Z Wikipedii
Niszczyciele typu Cassin | |
Opis typu | |
---|---|
Producent | Stany Zjednoczone |
Użytkownicy | Stany Zjednoczone |
Wprowadzenie do służby | 1913 |
Zbudowane okręty | 4 |
Planowane okręty | 4 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | standardowa 1020 ton[1] pełna 1139 ton[1] |
Długość | 93 m[1] |
Szerokość | 9,2 m[1] |
Zanurzenie | 3,1 m[1] |
Napęd | 2 turbiny Parsonsa 4 kotły (312 tony ropy) 15.307 shp 2 śruby[1] |
Prędkość | 30,1 węzłów[1] |
Załoga | 8 oficerów i 98 marynarzy[1] |
Uzbrojenie | 4 x 102 mm (Mk7), 8 wyrzutni torpedowych kalibru 457 mm[1] |
Galeria w Wikimedia Commons |
Niszczyciele typu Cassin - typ amerykańskich niszczycieli z okresu I wojny światowej.
Były pierwszymi okrętami mającymi na uzbrojeniu nowe działa kalibru 102 mm. Liczba wyrzutni torpedowych została podwojona w stosunku do czterech będących na uzbrojeniu niszczycieli typu Paulding. Dodatkowe uzbrojenie podniosło wyporność do ponad 1000 ton i obniżyło prędkość do poniżej 30 węzłów.
Jednocześnie powstawały cztery niszczyciele typu Aylwin i są one często uważane za okręty typu Cassin.
Niszczyciele typu Cassin brały udział w działaniach I wojny światowej jako eskorta konwojów. Po wojnie uczestniczyły w patrolach rumowych, będąc przez większość lat 20. XX wieku na stanie United States Coast Guard. Wszystkie zostały sprzedane na złom w połowie lat 30. XX wieku.
[edytuj] Niszczyciele typu Cassin
Dane okrętu | Zdjęcie |
---|---|
USS "Cassin" (DD-43)
|
|
USS "Cummings" (DD-44)
|
|
USS "Downes" (DD-45)
|
|
USS "Duncan" (DD-46)
|
Przypisy
"Cassin" • "Cummings" • "Downes" • "Duncan"