Nobilowie

Z Wikipedii

Artykuł wymaga poszerzenia. Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się, czego brakuje i uzupełnij braki, jeśli to możliwe.

Nobilowie (łac. nobilis - szlachetny) - wyłonili się na przełomie III i II wieku p.n.e. spośród arystokracji senatorskiej. Byli właścicielami latyfundiów w Rzymie, piastowali godności senatorskie i urzędy, często dziedzicznie, gdyż zasługi dziadów i ojców dla republiki były istotnym argumentem przy wyborach ich synów i wnuków. Stanowiska dawały im okazję do pomnażania majątku. Dodatkowo po zakończeniu urzędowania, na mocy decyzji senatu otrzymywali w namiestnictwo prowincje. Zabiegali o popularność wśród proletariatu, rozdając zboże i organizując zawody cyrkowe. Do nobilitias należało około 25 rodzin, wywodzących się z patrycjuszy i najbogatszych rodów plebejuszy.

To jest tylko zalążek artykułu historycznego. Jeśli możesz, rozbuduj go.

Nobilowie (od łac. noiblis - znany.sławny, szlachetny, uznany, szanowany) - arystokracja urzędnicza, powołana pod koniec IV w p.n.e z rodów patrycjuszowskich i bogatych plebejuszy, którzy piastowali już niższe urzędy. Nobilowie posiadali wielkie majątki ziemskie i zachowali decydujący wpływ na politykę republiki rzymskiej. ((Grzegorz Szymanowski i Marek Wilczyński wyd znak, podr Liceum 1 klasa.))