Ocena oddziaływania na środowisko

Z Wikipedii

Ocena oddziaływania na środowisko (OOŚ) (ang. environmental impact assessment) jest jednym z podstawowych instrumentów prawnych ochrony środowiska. Wywodzi się z amerykańskiej ustawy o państwowej polityce wobec środowiska (NEPA - National Environmental Policy Act).

W Polskim prawie ocena ma umocowanie w ustawie Prawo ochrony środowiska (poś), która wprowadza procedurę admistracyjną: postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko (postępowanie OOŚ). Postępowanie to wszczyna się dla przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko lub obszar Natura 2000 (art. 51 poś).

Listę przedsięwzięć „mogących znacząco oddziaływać na środowisko” zawiera "Rozporządzenie (...) w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych kryteriów związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięć do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko". Nie ma ustalonej listy przedsięwzieć mogących oddziaływać na obszar Natura 2000 - w tym przypadku procedurę OOŚ wszczyna się zawsze, gdy zachodzi podejrzenie, że przedsięwzięcie może na obszar Natura 2000 oddziaływać.

W ramach postępowania może być wymagane sporządzenie raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko: dla części "dużych" przedsięwzięć obligatoryjnie, dla innych - w drodze decyzji administracyjnej. Postępowanie OOŚ kończy wydane przez prowadzący je organ decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsiewzięcia.

Przeprowadzenie postępowania OOŚ wymagają także przedsięwzięcia mogące mieć oddziaływanie transgraniczne (art. 58 i 59 poś).

Postępowanie OOŚ prowadzi się także – wg odmiennej procedury niż dla przedsięwzięć – w stosunku do koncepcji zagospodarowania kraju, projektów zagospodarowania przestrzennego, strategii rozwoju regionalnego, szeregu projektów innych strategii, planów, programów i polityk (art. 40 poś).