Okno optyczne
Z Wikipedii
Okno optyczne to przedział widma fal elektromagnetycznych, które są przepuszczane przez atmosferę ziemską. Okno optyczne obejmuje fale o długościach od 300 do 1100 nm, a więc ultrafiolet (zatrzymywany częściowo przez warstwę ozonową), światło widzialne (jego zakres wynosi 380 - 770 nm), oraz bliską podczerwień (fale o długości powyżej 770 nm). Okno optyczne wraz z oknem radiowym, obejmującym zakres długości fal od ok. 1 cm do kilkunastu metrów, są jedynym zakresami widma fal elektromagnetycznych, w których można efektywnie prowadzić obserwacje astronomiczne z powierzchni Ziemi. Fale o długościach nie mieszczących się w tych zakresach są przez atmosferę w większości pochłaniane, lub (w wypadku długich fal radiowych) odbijają się od jonosfery.
Nazwa okno optyczne pochodzi od faktu, że w jego zakresie długości fal funkcjonują używane w astronomii przyrządy optyczne (teleskopy).