Oko (satelita)
Z Wikipedii
Oko – również: SPRN-1, US-KS – seria radzieckich, a potem rosyjskich, wojskowych satelitów wczesnego ostrzegania przed pociskami balistycznymi. Pierwszy radziecki system wczesnego ostrzegania pracujący w podczerwieni.
Prace nad systemem rozpoczęły się w 1967. Głównym wykonawcą miały zostać zakłady TsNII Kometa. Za rakietę nośną odpowiadać miało OKB Ławoczkin. Według założeń, system miał dawać ostrzeżenia 15 do 30 minut wcześniej niż system radarowy. System miał mieć osobne, dedykowane, centrum przetwarzania danych, nie połączone ze wspólnym systemem GUKOS.
W latach 1972-1976 wystrzelono cztery testowe warianty satelitów. Trzy z nich pracowały normalnie, co pozwoliło na wstępne uruchomienie systemu w 1977. W 1980 roku rozpoczęto prace nad rozbudową systemu tak, aby umożliwiał całodobowy dozór wszystkich możliwych miejsc wystrzeliwania wrogich rakiet balistycznych.
Satelity Oko miały masę od 1 200 do 1 950 kg. Były wysyłane na orbity typu "Mołnia", tak jak, wydłużone, biegunowe. Wysłano 84 statki tego typu.
Pierwszy start: Kosmos 520, 19 września 1972. Ostatni start: Kosmos 2430, 23 października 2007.
