Opinia publiczna
Z Wikipedii
Opinia publiczna (opinia społeczna) to ogół poglądów członków społeczeństwa lub jego znaczniejszych odłamów na sprawy stanowiące w danym momencie przedmiot ogólnego zainteresowania. Badaniem opinii publicznej zajmuje się socjologia za pomocą metod statystycznych, zwłaszcza sondaży.
Badania nad opinią publiczną
Według Słownika Języka Polskiego „opinia publiczna” oznacza występujący w społeczeństwie lub jego grupach ogół poglądów dotyczących aktualnie ważnych dla danego społeczeństwa spraw, zwłaszcza prowadzonej przez państwo polityki wewnętrznej i zewnętrznej. Samo słowo „opinia” używane jest w związku z badaniami opinii publicznej, a jego definicja obejmuje szeroki zakres. Opinia to mniemanie, sąd, przekonanie, pogląd. Niektórzy określają to, jako odpowiedź na pytanie o wybór. Lazarsfeld zwraca uwagę na wyjaśnianie wyników badań wyborczych, które wg niego pełnią istotną funkcję-nie należy jednak analizować jedynie końcowych, zbiorczych wyników, bowiem głosujące jednostki możemy poznać jedynie w wywiadach bezpośrednich. Ciekawostką jest to, iż badania wyborcze przeprowadzone w 1944 r. wykazały, że mężczyźni głosują częściej niż kobiety- wynika to prawdopodobnie z ich dobrze rozwiniętego poczucia obowiązku obywatelskiego. Kobiety tę świadomość swoich obowiązków patriotycznych mają zdecydowanie mniejszą. Innym faktem jest to, iż czasami ludzie sugerując się rozmaitymi sondażami i badaniami przedwyborczymi, głosują na tych kandydatów, którzy klasyfikują się na ich podium. Zdaniem Lazarsfelda jednak, nie jest to prawdą, sądzi on, iż badania przedwyborcze nie mają praktycznie żadnego wpływu na to, jak później obywatele głosują. Badania panelowe to metoda badań socjologicznych, która polega na tym, że wcześniej badane osoby lub populacje zostają poddane kolejnym badaniom po pewnym czasie. Celem takich badań jest uchwycenie dynamiki zmian. Zmiany te to np. zmiana preferencji wyborczych członków jakiejś zbiorowości, zmiana postaw politycznych studentów w czasie studiów. Bardzo istotne przy stosowaniu tej metody jest to by danemu badaniu poddane były zawsze te same osoby lub zbiorowości np. kluby sportowe. Dzięki nim wykazano, jak duży jest wpływ osobisty- myśli, które przekazywane są np. do radia czy prasy przekazywane są zwykle najpierw do liderów opinii, a dopiero za ich pośrednictwem trafiają do zwykłych ludzi. Stąd też wywodzi się pojęcie „dwustopniowego przepływu informacji”. Badacze twierdzą, iż w porównaniu z rolą liderów opinii, rola środków masowego przekazu jest niewielka. Innym faktem, na jaki zwraca uwagę Lazarsfeld jest to, że kiedy ludzie mają o czymś zdecydować, a czują sprzeczne presje (np. ze strony gazet- każda z nich sugeruje byśmy głosowali na kogoś innego) wycofują się z „pola walki”, tracą zainteresowanie kampanią polityczną. Również pod koniec kampanii rozwiewa się rozbieżność poglądów danej grupy społecznej, możliwe są wtedy dwa rozwiązania: albo głosy się ujednolicają, albo rozchodzą.
