Oporność dynamiczna

Z Wikipedii

Oporność dynamiczna (oporność przyrostowa) - oporność dla składowej zmiennej prądu w warunkach pracy małosygnałowej. Definiowana jest wzorem , gdzie ΔU i ΔI to przyrosty napięć i prądów. Oporność dynamiczna informuje o wartości przyrostu prądu w elemencie przy określonej zmianie napięcia. Dla elementów liniowych takich jak rezystor jest ona zawsze taka sama i równa oporności statycznej, dla elementów nieliniowych (np. dioda półprzewodnikowa, warystor) jest ona zmienna, zależy od wartości prądu i napięcia stałego określającego punkt pracy elementu. Na graficznej charakterystyce U=f(I) odpowiada ona tangensowi kąta nachylenia stycznej do charakterystyki w punkcie dla którego wyznaczamy oporność dynamiczną.

Niektóre elementy nieliniowe (np. bareter) mogą wykazywać lokalną ujemną oporność dynamiczną (niemniej jednak w każdym punkcie charakterystyki oporność statyczna jest dodatnia).