Order Sztandaru Pracy (NRD)

Z Wikipedii

Order Sztandaru Pracy (niem.: Orden "Banner der Arbeit") - odznaczenie, nadawane w NRD od 1954 do 1990 roku.

[edytuj] Historia

Utworzony 4 sierpnia 1954 roku w analogii do podobnego orderu w systemie odznaczeń wszystkich krajów "demokracji" "ludowej" przez Radę Państwa order Sztandaru Pracy był początkowo nadawany tylko przodownikom pracy za wybitne osiągnięcia w produkcji i był jednoklasowy. W roku 1974 zmieniono jego statuty i podzielono go na trzy stopnie, nadawane przez Przewodniczącego Rady Państwa za wybitne sukcesy w pracy: wszystkie trzy stopnie mogły być nadawane zarówno osobom prywatnym jak kolektywom, a I. stopień dodatkowo zakładom pracy, kombinatom, instytucjom i związkom. Ilość corocznych nadań była ograniczona: 250 I. stopnia, 500 II. stopnia i 1000 III.stopnia. Odznaczone I. stopniem osoby prywatne otrzymywały premię w wys. 1000 marek, orderem II. stopnia 750 M. i III stopnia 500 M. Każdy stopień orderu mógł być wielokrotnie nadawany tej samej osobie prywatnej czy prawnej.

[edytuj] Oznaka

Awers orderu to herb NRD, z podłożonym pod niego wieńcem laurowym i zwieńczony czerwoną flagą komunistyczną noszącą napis "Banner der Arbeit". Rewers odznaczenia był gładki, w pierwszych latach jego istnienia umieszczano tam numer nadania. Zależnie od stopnia oznaka była złocona, posrebrzana lub brązowa. Order noszony był na pięciokątnej blaszce według wzoru sowieckiego z napiętą na nią z prawej strony czerwoną wstęgą komunistyczną i z lewej strony wstęgą o niemieckich barwach narodowych, czarno-czerwono-żółtą.

[edytuj] Bibliografia

• Frank Bartel, Auszeichnungen der Deutschen Demokratischen Republik, Berlin 1979
• Paul Hieronymussen, Orders, Medals and Decorations of Britain and Europe in Colour, London 1978