Otto
Z Wikipedii
Otto, Otton, Odo, Odon - imię męskie pochodzenia germańskiego. W języku starowysokoniemieckim zapisywano je jako Audo, Odo, Oddo, Oto, Otto, Hotto. Wywodzi się od germańskiego słowa *audha ("dziedzictwo, majątek"). Mogło być też skróceniem dawnych imion germańskich takich jak Audobercht, Audomar, Otmar, Otfried, Otokar. Popularne było w średniowieczu, nosiło je wielu cesarzy i książąt niemieckich z dynastii Ludolfingów. W polszczyźnie pojawiło się już u zarania jej dziejów, gdyż w 1000 roku ówczesny książę Bolesław nazwał tak swego syna. W najwcześniejszych zapiskach pojawiały się formy Otto i Oto, później także Hoto i Hotto. Znajdująca się także w użyciu wersja Otton, Odon powstała pod wpływem języka łacińskiego w wyniku odmiany fleksyjnej (analogicznie do np. Hugo, Hugon).
Otto imieniny obchodzi: 16 stycznia, 19 czerwca, 1 lipca, 3 lipca i 18 listopada.
Znane osoby noszące imię Otto w różnych jego wariantach:
- Odo z Beauvais, opat i biskup francuski, święty
- Odo z Canterbury, arcybiskup Canterbury, święty
- Odo z Cluny, opat w Cluny, święty
- Odo z Urgell, biskup hiszpański, święty
- Odo Dobrowolski
- Odon, książę wielkopolski
- Odon (władca Franków)
- Otto z Bambergu, biskup, apostoł Pomorza, święty
- Otto I
- Otto II
- Otto III
- Otto IV
- Otto von Bismarck
- Otto Gehlig, architekt
- Otto von Habsburg
- Otto Klemperer, dyrygent niemiecki
- Otto Kuusinen
- Otto Rank, austriacki psychoanalityk, uczeń Freuda
- Otton ze Schweinfurtu
- Otto van Veen, malarz niderlandzki, nauczyciel Rubensa
Zobacz też: Kabaret OT.TO