Otto III Detleb

Z Wikipedii

Otto III Detleb (ur. 1122 r., zm. 12 maja 1160 r.) - książę ołomuniecki w latach 1140–1160.

Otto III Detleb był synem Ottona II Czarnego i Zofii z Bergu. Po śmierci ojca w bitwie pod Chlumcem przyjaciele ojca wywieźli go na Ruś. Powrócił do dzielnicy ołomunieckiej dopiero po śmierci Sobiesława I w 1140 r. Wraz z czeskim rycerstwem i innymi książętami dzielnicowymi brał udział w walce z Władysławem II. Biskup ołomuniecki Henryk Zdik obłożył uczestników interdyktem. Zwycięzcą okazał się Władysław II, który w 1141 r. najechał Morawy. Pokój zaprowadził legat papieski. Za wiedzą Ottona III, Konrad II Znojemski napadł na biskupa Henryka Zdika, ale hierarcha zdołal zbiec. Później Otto III Detleb współpracował z Władysławem II. Wziął udział w drugiej krucjacie w 1147 r., wyprawie do Polski w 1157 r. i do Włoch w 1158 r.

Otto III Detleb był żonaty z Durancją (zm. 13 grudnia po 1160 r.). Z tego związku pochodzili:

• Swatawa (zm. przed 1160 r.)
• Włodzimierz (ur. 1145 r., zm. 10 grudnia przed 1200 r.)
• Brzetysław (zm. przed 1201 r.)
• Eufemia (zm. po 12 maja 1160 r.)
• Jadwiga (zm. 16 stycznia po 1160 r.
• Maria (zm. po 12 maja 1160 r.)