Ozonowanie

Z Wikipedii

Ozonowanie - jeden ze sposobów oczyszczania wody pitnej z drobnoustrojów i bakterii (dezynfekcji wody). Woda mieszana jest z ozonem w mieszalnikach inżektorowych i nasycona przepływa przez zbiornik kontaktowy, gdzie zachodzi proces dezynfekcji. Zużycie ozonu wynosi 0,6 – 4 g/m³, czas kontaktu z wodą ok. 10 min. Cząsteczka ozonu ulega rozpadowi tworząc tlen cząsteczkowy.

Ozon aktualnie wykorzystywany jest w różnych dziedzinach życia jako silny utleniacz. Właściwości stosowania ozonu znane są od dawna, jednakże dopiero w ostatnich latach zaczęły się poszerzać dziedziny gospodarki i przemysłu, w których znajduje on zastosowanie. Pierwsza instalacja systemu ozonowania do dezynfekcji wody w Polsce, była założona w Zakładzie w Bielanach Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji (MPWiK) w Krakowie w 1959 roku. Natomiast stosowanie ozonowania w procesie produkcji wody mineralnej, źródlanej czy też stołowej stało się dopiero możliwe w 2004 roku, Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 29 kwietnia 2004 r. Dz.U. Nr 120 poz. 1256.

Wykorzystując wodę wymieszaną z odpowiednią dawką ozonu (woda zaozonowana) ozonować można wszystko, co może i powinno być zdezynfekowane, tak jak: owoce, warzywa, mięsa, urządzenia, instalacje, magazyny, zbiorniki, powietrze itd. Ozonowanie produktów wydłuża ich okres przydatności do spożycia, zapewnia czystość mikrobiologiczną oraz nie ma na nie szkodliwego wpływu jak i na człowieka.

[edytuj] Zastosowanie

Zastosowanie ozonu może mieć na celu usunięcie niepożądanych substancji fizyko-chemicznych w gazach, w wodzie lub ściekach. Ozonowanie z powodzeniem stosowane jest:

• do płukania i dezynfekcji PETów, butelek, zbiorników i instalacji,
• przy produkcji wody mineralnej,
• w produkcji spożywczej do uzdatnienia wody produkcyjnej i technologicznej,
• do mycia i dezynfekcji owoców, jarzyn, warzyw i mięs - opóźnia psucie się i przejrzewanie,
• przy produkcji lodu – wydłuża trwałość mrożonek,
• przy produkcji ryb w stawach – w procesach ciągłego uzdatniania wody i jej napowietrzania,
• w basenach kąpielowych do dezynfekcji wody – eliminuje do minimum wykorzystanie chloru,
• w obiegach zamkniętych odzyskiwania wody w kąpielach mineralnych,
• do mineralizacji, oczyszczania i odbarwiania ścieków,
• do usuwania nieprzyjemnych zapachów - dezodoryzacja,
• do oczyszczania gazów w przemyśle metalurgicznym,
• oraz w największym stopniu do uzdatniania wody pitnej.

[edytuj] Wady i zalety

W trakcie procesu ozonowania, cząsteczka ozonu ulega rozpadowi, tworząc tlen cząsteczkowy. W związku z tym, w ozonowanej wodzie nie ma już wolnego ozonu, który chroniłby ją przed wtórnym skażeniem. Dlatego ozonowana woda nie jest tak odporna na przesyłanie rurociągami, jak woda chlorowana (zjawisko nie występuje w szczelnych opakowaniach plastikowych lub szklanych).

Ponieważ ozon nie może całkowicie wyeliminować chloru z procesu uzdatniania wody, jednak może go w istotny sposób ograniczyć do minimum, w ilości niezbędnej do utrzymania w sterylności wszystkich nitek sieci wodociągowej po przejściu wody przez Stację Uzdatniania. Zabieg taki wyraźnie poprawia właściwości organoleptyczne spożywanej wody (brak wyczuwalnego zapachu i smaku chloru oraz mętnego zabarwienia).

Ozonowanie jako zaawansowany proces utleniania wykorzystywane jest w procesach technologicznych, ponieważ:

• przyśpiesza wszystkie reakcje chemiczne
• wspomaga procesy filtracyjne przez aglomeracje cząsteczek
• pozwala efektywnie usunąć m.in. żelazo, mangan i amoniak
• przyspiesza utlenianie mikrozanieczyszczeń oraz naturalnej materii organicznej
• przywraca wodzie naturalną barwę i krystaliczną przejrzystość
• usuwa z wody nieprzyjemny smak i zapach
• zapewnia czystość mikrobiologiczną - usuwa bakterie, wirusy, ich spory i cysty oraz pleśnie i grzyby