Pałac Pod Głowami w Szczecinie
Z Wikipedii
Współrzędne: 53°25'42" N 014°33'13" E
Pałac Pod Głowami w Szczecinie przy pl. Żołnierza Polskiego – klasycystyczny budynek z końca XVIII w. składający się z 2 budowli połączonych ze sobą w 1889 r.
Od 1889 r. aż do końca II wojny światowej pałac służył władzom wojskowym.
Po powojennej odbudowie, w 1958 r. został przekazany instytucjom kulturalnym.
W części zachodniej mieści się obecnie "Klub 13 Muz" (założony przez Gałczyńskiego podczas jego krótkiego szczecińskiego epizodu), w części wschodniej Galeria Sztuki.
Nazwa pałacu pochodzi od dziewięciu głów zdobiących szczyty jego okien. Przed II wojną światową w nadprożach okien pierwszego piętra widniały głowy antycznych herosów. W czasie powojennej odbudowy (oraz późniejszego remontu) zamiast antycznych popiersi umieszczono głowy szczecinian związanych z kulturą (Władysław Filipowiak, Zofia Krzymuska-Fafius, Stefan Kwilecki, Jan Papuga, Bohdan Skłodowski, Janina Kosińska-Brzozowska, Józef Barecki, Antoni Huebner, Józef Gruda). W ten sposób ich twórca, Sławomir Lewiński, chciał podkreślić młodą jeszcze polskość miasta. Wewnątrz budynku w kilku pomieszczeniach zachowały się pierwotne sztukaterie.
