Pamwo Berynda

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dodania linków wewnętrznych. Jeśli możesz, dodaj je teraz. Linki do innych haseł: hasło, hasłowy, hasłami zapisujemy jako [[hasło]], ''[[hasło]]wy'', '''[[hasło|hasłami]]'''.

Pamwo Berynda, (ukr. Па́мво Бери́нда), imię świeckie Pawło, ur. między 1555 – 1560, zm. 13 (23) lipca 1632. Beryndę pochowano w Ławrze Kijowsko–Pieczerskiej. Zasłużony działacz ukraińskiej kultury i oświaty, leksykograf, pisarz, poeta, grawer. Pracował jako drukarz i grawer w Stratyni, Lwowie i Przemyślu, a od 1619 r. w Kijowie. Był głównym drukarzem, redaktorem i tłumaczem w Ławrze Kijowsko–Pieczerskiej.

Najważniejsza praca Beryndy to pierwszy drukowany, ukraiński słownik Лексиконь словеноросский альбо имен толкование (1627). Mieści on 6982 pojęcia, słowa i imiona ówczesnego języka staro-cerkiewno-słowiańskiego z przekładem na literacki język ukraiński początku XVII w. Celem Beryndy było odnowienie cerkiewno-słowiańskiej tradycji w mowie i przeciwstawienie się tym samym postępowi polskiego katolicyzmu i polskiej kultury. Słownik ten odegrał wielką rolę w rozwoju nie tylko ukraińskiej, ale także, rosyjskiej, białoruskiej, polskiej i rumuńskiej leksykografii.

Był jednym z prekursorów poezji i szkolnego dramatu na Ukrainie. W 1616 r. wydrukował we Lwowie świąteczny, wierszowany dialog – На Рождєство Христа вєршє для утєхи православним христіанам. Do dialogu dodane były inne wiersze dotyczące Cerkwii.