Pani Bovary

Z Wikipedii

Pani Bovary – wydana w 1857 roku moralizatorska powieść Gustawa Flauberta o miłości naiwnego wdowca – doktora Karola Bovary – do pozornie cnotliwej córki jego pacjenta – Emmy Rouault. Autor ukazuje w książce upadek kobiety już w chwili zawarcia przez nią związku małżeńskiego.

[edytuj] Treść

Lekarz Karol Bovary zostaje wyswatany przez swoich rodziców z podstarzałą wdową Heloizą Dubuc. Z czasem kobieta staje się apodyktyczna i nad wyraz podejrzliwa, na jaw wychodzi również fakt o jej zatajonym kredycie hipotecznym. Heloiza, czując się osaczoną i wyszydzaną przez społeczeństwo, nie wytrzymuje napięcia i w wyniku krwotoku umiera.

Niedługo po śmierci Heloizy owdowiały pan Bovary zawiązuje znajomość z początkowo sympatyczną i ładną córką swojego pacjenta – Emmą Rouault. Niewinna przyjaźń wkrótce przeradza się w miłość. Po odczekaniu okresu żałoby odbywa się huczne wesele. Jednak po kilku dniach Emma, tytułowa pani Bovary, zdaje sobie sprawę z faktu, że nie darzy uczuciem swojego mało atrakcyjnego małżonka. Marzy o miłości idealnej, niezwykłej, którą poznała czytając romanse. Jej odczucia stopniowo nasilają się od momentu, gdy spędza wieczór na balu u markiza d'Andervilliers, gdzie styka się francuską arystokracją i wówczas zaczyna upodabniać się do tamtejszej klasy wyższej, doprowadzając siebie do upadku psychicznego.

Kobieta staje się rozrzutna, rujnuje majątek męża. Po roku małżeństwa rodzi córkę, Bertę, nie wykazuje jednak ani odrobiny zainteresowania dzieckiem. Poznaje arystokratę Rudolfa Boulanger, z którym po cichu romansuje, nadal szukając niezwykłago uczucia z książki i idealnego mężczyzny, jednak znudzony hrabia nie angażuje się w rolę kochanka Emmy zbyt długo – listownie zrywa z nią znajomość, doprowadzając ją do długotrwałej choroby, w czasie której nie ma z Emmą kontaktu. Po wyzdrowieniu pani Bovary wydaje się przybliżać do swojej rodziny, jednak nie na długo – do miasta przybywa jej dawny adorator, Leon i bohaterka ponownie dopuszcza się cudzołóstwa.

Kobieta kłamie, oszukuje swojego męża, coraz bardziej z każdym dniem. Żyje w świecie ułudy, nie chcąc dopuścić do siebie realiów. Zaniedbuje dom i rodzinę, teściowa zarzuca jej lenistwo i ateizm. Nikt jednak nie wie o jej niewierności, a zaślepiony pan Bovary wierzy w każdy jej absurdalny pretekst.

Pewnego dnia, pani Bovary zostaje powiadomiona o swym kolosalnym zadłużeniu. Nie jest w stanie spłacić długów za luksusowe towary, jakie nabyła, a wierzyciele żądają wyegzekwowania kwoty. Zdesperowana Emma, zwraca się z prośbą do Leona i Rudolfa Boulanger o szybką pomoc materialną, ci jednak nie mogą pokryć tak wysokich kosztów. Pani Bovary, zrujnowana finansowo rozważa zejście na drogę prostytucji, w ostateczności wybiera jednak samobójstwo – zatruwa się arszenikiem i mimo starań męża nie udaje jej się uratować.

Karol Bovary w dalszym ciągu nie wie o cudzołóstwie żony i nadal żyje w przekonaniu o czystości Emmy. Ma żal do Boga o odebranie mu ukochanej małżonki i schodzi na drogę ateizmu, z pokorą spłaca gigantyczne długi zmarłej żony. Pewnego dnia odnajduje listy Emmy świadczące o jej romansach z Rudolfem i Leonem, co doprowadza go do smierci. Umiera, opuszczając kilkuletnią córkę.