Parafia św. Wojciecha w Radzionkowie
Z Wikipedii
Parafia św. Wojciecha w Radzionkowie, parafia rzymskokatolicka w dekanacie Piekary Śląskie, archidiecezja katowicka
Spis treści |
[edytuj] Historia parafii
Pierwsza wzmianka o Radzionkowie pochodzi z 1326 o dotyczy ona niezapłacenia przez proboszcza Henryka świętopietrza. W 1540 roku wieś kupiła protestancka rodzina Horników, którzy zgodnie z zasadą cuius regio eius religio wprowadzili w Radzionkowie protestantyzm. Kościół był w ich rękach do 1629 roku, kiedy na mocy dekretu cesarskiego kościół został przywrócony katolikom. Wraz z końcem wojny 30-letniej rozpoczął się spokojny okres rozwoju. Wieś znajdowała się w dobrach hrabiego von von Donnersmarcka, który wspomagał finansowo wszelkie remonty i modernizacje kościoła oraz budynków przykościelnych. W 1821 roku Radzionków wraz z całym dekanatem bytomskim przeszedł w granice diecezji wrocławskiej. W 1860 roku proboszcz Mastalski podjął decyzję o budowie nowego kościoła, który stanął w 1875 roku. Trudny był dla parafii okres Kulturkampfu, kiedy to przez 7 lat ze względu na zakaz władz nie można było obsadzić stanowiska proboszcza. Po pierwszej wojnie światowej Radzionków znalazł się w granicach Polski. Parafia liczyła wtedy 18 tys. parafian. W 1934 roku odłączyła się od Radzionkowa parafia w Rojcy, w 1937 roku w Kozłowej Górze. Po II wojnie światowej odłączyły się jeszcze trzy: w Suchej Górze (1957), Orzechu (1981) i Sójczym Wzgórzu (1986).
[edytuj] Budowa kościoła
Pierwszy kościół w Radzionkowie został wybudowany na przełomie XIII i XIV wieku. Był najprawdopodobniej drewniany. Około 1470 roku powstał na miejscu starego nowy murowany kościół. Świątynia ta służyła wiernym do połowy XIX wieku, kiedy to nastąpił nagły wzrost liczby ludności i stary kościół przestał wystarczać potrzebom parafii. W 1860 roku ks. Mastalski podjął starania o budowę nowego kościoła. Spory co do jego kształtu ciągnęły się 10 lat. Na przeszkodzie stawał przede wszystkim hrabia Hugo Henckel von Donnersmarck, który ze względu na koszty jakie musiałby ponieść nie chciał się zgodzić na budowę nowej świątyni. Proponował powiększenie starego kościoła. W końcu jednak zgodził się na budowę nowego. Budowa odbyła się w latach 1872-1875. Kościół miał wieżę o wysokości 61,5 m, jego długość wynosiła 56 m, szerokość 20,5 m. Sklepienie było pokryte złotymi gwiazdami na niebieskim tle, posiadał trzy gotyckie ołtarze: główny – św. Wojciecha, boczne: św. Józefa i Najświętszego Serca Pana Jezusa. Posadzka była wykonana z marmuru. W 2006 rozpoczął się generalny remont wieży.
[edytuj] Proboszczowie powojenni
- ks. Teofil Szczerbowski (1946-1973),
- ks. Konrad Seligman (1973-1979),
- ks. Ernest Grajcke (1979-1993),
- ks. Stefan Cyganek (1993; urzędował 2 miesiące),
- ks. Jan Grzesica (1993-2005),
- ks. Damian Wojtyczka (2005-nadal)
[edytuj] Bibliografia
- Józef Knosała „Parafja Radzionkowska. Jej dawniejsze i dzisiejsze stosunki” Katowice 1926.
- Schematyzm Archidiecezji Katowickiej 1993, Katowice 1993.
- Jarosław Krawczyk, Marek Minas, Piotr Tyczka, Jarosław Wroński, Dzieje Radzionkowa, Radzionków 2002.
