Park im. gen. M. Zaruskiego w Łodzi
Z Wikipedii
Współrzędne: 51.7802464° N 19.5316076° E
Park im. Generała Mariusza Zaruskiego w Łodzi - park w Łodzi ulokowany w rejonie ulic Giewont i Szczytowej, na osiedlu Stoki, na krawędzi Wzniesień Łódzkich, na terenie tzw. Górki Stokowskiej.
Spis treści |
[edytuj] Powstanie parku
Powstał w 1954 według projektu K. Chrabelskiego, pomiędzy dwoma, powstałymi od 1936 stokowskimi osiedlami ("na górce" - ul. Halna, Turnie, Wichrowa i "na dołku" - ul. Skalna, Zbocze, Górska, Szczytowa), a także przy wybudowanej w 1951 Szkole Podstawowej nr 139 w Łodzi.
[edytuj] Nazwy parku na przestrzeni lat
Na początku park nazwano imieniem Janka Krasickiego. W związku z procesem dekomunizacji nazw miejskich, rozpoczętym od 1990 przez Radę Miejską Łodzi, nazwę tę anulowano uchwałą z dnia 16 stycznia 1991. Przez ponad trzy lata park nie posiadał żadnej nazwy, aż 27 maja 1994 Rada Miasta nazwała go imieniem Generała Mariusza Zaruskiego.
W 1998 w parku ustawiony został pamiątkowy obelisk, poświęcony obecnemu patronowi.
[edytuj] Charakterystyka
Powierzchnia parku wynosi ok. 9 ha. Jego atrakcjami są duże zróżnicowanie wysokościowe (teren unosi się w kierunku północno-wschodnim, do wysokości sięgających 270 m n.p.m.), tzw. "muszla" - usytuowana w jego środku (podczas budowy okolicznych osiedli mieściła się tam żwirownia, dostarczająca piasek do produkcji betonu) oraz możliwość obserwacji panoramy Łodzi.
Park (przypominający swoim kształtem stadion lekkoatletyczny) z niemal wszystkich stron okala ulica Giewont (do 1967 fragment tej ulicy przy parku nazywał się ulicą Serpentyny). Charakterystyczna kamienista nawierzchnia (zwana potocznie kocimi łbami na Stokach) nie pozwala tam na rozwijanie przez samochody wysokich prędkości, co sprzyja większemu bezpieczeństwu.
Wokół parku poza wspomnianymi osiedlami i szkołą mieszczą się: boisko sportowe-stadion na Stokach, Schronisko dla bezdomnych mężczyzn Towarzystwa im. św. Brata Alberta Chmielowskiego i pętla tramwajowa.
