Park technologiczny

Z Wikipedii

Park technologiczny, park naukowo-technologiczny, park przemysłowo-technologiczny, technopark - jest to zespół wyodrębnionych nieruchomości wraz z infrastrukturą techniczną, utworzony w celu dokonywania przepływu wiedzy i technologii pomiędzy jednostkami naukowymi, a przedsiębiorcami.

W polskim ustawodawstwie pojęcie parku technologicznego zostało zdefiniowane w 2002 r. w ustawie o finansowym wspieraniu inwestycji.

Spis treści 1 Parki w Polsce 1.1 W pełni działające 1.2 Rozpoczynające działalność 2 Zobacz też 3 Linki zewnętrzne

[edytuj] Parki w Polsce

[edytuj] W pełni działające

• Poznański Park Naukowo-Technologiczny (rok założenia 1995),
• Krakowski Park Technologiczny (1998),
• Wrocławski Park Technologiczny (1998),
• Park Naukowo-Technologiczny Politechniki Koszalińskiej (1998),
• Szczeciński Park Naukowo-Technologiczny (2000),
• Pomorski Park Naukowo-Technologiczny w Gdyni (2001),
• Bełchatowsko Kleszczowski Park Przemysłowo Technologiczny (2003),
• Płocki Park Przemysłowo-Technologiczny (2004)
• Toruński Park Naukowo-Technologiczny (2005) (używa nazwy Toruński Park Technologiczny

[edytuj] Rozpoczynające działalność

• Beskidzki Park Technologiczny w Bielsku Białej,
• Dolnośląski Park Technologiczny w Szczawnie-Zdroju i w Wałbrzychu,
• Technopark Gliwice,
• Lubelski Park Naukowo-Technologiczny,
• Regionalny Park Naukowo-Technologiczny w Łodzi,
• Płocki Park Przemysłowo-Technologiczny,
• Nickel Technology Park Poznań (park naukowo-technologiczny),
• Park Naukowo-Technologiczny Polska-Wschód w Suwałkach,
• Podkarpacki Park Technologiczny w Rzeszowie,
• Elbląski Park technologiczny
• ChemiPark Technologiczny w Brzegu Dolnym.

[edytuj] Zobacz też

• Technopolis

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Lista PAIZ
• Toruński Park Technologiczny