Parzydło leśne
Z Wikipedii
Parzydło leśne | |
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Rząd | różowce |
Rodzina | różowate |
Rodzaj | parzydło |
Gatunek | parzydło leśne |
Nazwa systematyczna | |
Aruncus sylvestris Kostel | |
Synonimy | |
Aruncus silvestris Kostel Arunculus dioicus (Walter) Fernald. |
|
Galeria zdjęć i grafik |
Parzydło leśne (Aruncus sylvestris) - gatunek byliny należący do rodziny różowatych. Dziko rośnie w Europie, Azji i Ameryce Płn. zwłaszcza w górskiej umiarkowanej strefie półkuli północnej. W Polsce roślina pospolita w Sudetach i Karpatach. Jest także uprawiana jako roślina ozdobna.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Roślina wieloletnia o wysokości dochodzącej do 2 m tworząca skupiska w postaci kęp o średnicy około 1,2m.
- Łodyga
- Kilkanaście w kępie, wzniesione nierozgałęziające się, dochodzące do 2 m wysokości.
- Liście
- Łodygowe i odziomkowe długoogonkowe, o blaszkach pomarszczonych, duże, szeroko-jajowate, zaostrzone. Podwójnie, czasem potrójnie trójsiecznie pierzaste. Pojedyncze listki podłużne, jajowate, zaostrzone i ząbkowane.
- Kwiaty
- Drobne o średnicy 2-4 mm, na krótkich szypułkach, zebrane w wiechowatych kwiatostanach z przewieszającymi się wierzchołkami, o długości do 50 cm . Sprawiają wrażenie puszystości. Roślina dwupienna. Kwiatostany męskie są koloru białokremowego, a żeńskie czysto białe. Kwiaty męskie i żeńskie są podobne do siebie, choć okazy męskie mają ładniejsze kwiatostany. Kwitnie w czerwcu i lipcu.
- Owoce
- Zwieszone mieszki o długości do 3 mm. Nasiona bardzo lekkie.
- Korzeń
- Roślina dobrze ukorzeniona, o silnie rozwiniętym systemie korzeniowym.
- Biotop
- Rośnie w lasach górskich na cienistych, stromych zboczach, na glebach wilgotnych i próchnicznych od regla dolnego po piętro kosówki. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Arunco-Doronicetum austriaci [1]
- Roślina trująca
- W nasionach zawiera trujące saponiny, zaś w liściach pochodne cyjanowodoru.
[edytuj] Ochrona
Gatunek objęty całkowitą ochroną prawną.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina ozdobna o bardzo dużych walorach dekoracyjnych, do wysadzania w grupach na rabatach. Stosowana także jako roślina okrywowa pod drzewami w miejscach półcienistych i cienistych. Jest mrozoodporna, bez okrywy śnieżnej znosi dobrze mrozy.
- Uprawa: Wymaga stanowiska o lekkim zacienieniu (najlepiej półcień), wilgotnej próchnicznej gleby. Nie znosi suszy. Jest cieniolubna.
Przypisy
- ↑ Matuszkiewicz Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2006. ISBN 83-01-14439-4.