Passacaglia
Z Wikipedii
Passacaglia (czyt. passakalja; wł., z hiszp. pasacalle = piosenka uliczna), druga równorzędnie rozpowszechniona forma to Passacaille, początkowo w Hiszpanii - pieśń z towarzyszeniem gitary wykonywana na ulicy, w XVII w. - taniec w metrum trójdzielnym. Passacaglia wariacyjna wykształcona w XVII w. opiera się na wariacjach ostinatowych (stałe schematy w basie) i wykazuje związki z chaconne i formą trzyczęściową. Stosowana była jako utwór samodzielny lub np. w składzie kantaty, suity, symfonii. Szczytową formę osiągnęła w muzyce organowej i klawesynowej - Johann Kaspar Kerll, Dietrich Buxtehude, Georg Muffat, Louis Couperin, Francois Couperin (le Grand), Johann Sebastian Bach, George Frideric Handel, Josef Gabriel Rheinberger, Max Reger, Christofor Kusznariow, Feliks Nowowiejski, Frank Martin, Mykoła Kołessa, Marian Sawa i inni.
