Patrycja z Neapolu

Z Wikipedii

Święta Patrycja z Neapolu (zwana także Patrycją z Konstantynopola (VII w.) - święta chrześcijańska.

Urodziła się w Konstantynopolu i zgodnie z tradycją pochodziła prawdopodobnie z książęcego rodu spokrewnionego z rodziną cesarską. Gdy osiągnęła wiek zamążpójścia, ówczesnym zwyczajem, zamierzano ją wydać za mąż za wybranego przez rodzinę człowieka. Patrycja nie była jednak zainteresowana małżeństwem, ponieważ chciała poświęcić się wyłącznie modlitwie. W związku z tym potajemnie opuściła Konstantynopol. Udała się do Rzymu. Tam została konsekrowana i całkowicie poświęciła się Jezusowi. Do Konstantynopola wróciła tylko raz, aby sprzedać wszystko, co było jej własnością i rozdać ubogim. Odbyła też pielgrzymkę do Jerozolimy, aby odwiedzić miejsca związane z Jezusem Chrystusem.

Podczas drogi powrotnej do Italii, jej statek napotkał potężny sztorm i musiał zacumować niedaleko Neapolu (w pobliżu dzisiejszego Castel dell'Ovo). Patrycja zmarła tam niespodziewanie dnia 25 sierpnia 660 r. Jej ciało złożono w pobliskim klasztorze bazylianów. Gdy później klasztor objęły zakonnice, nazwały go klasztorem świętej Patrycji. W 1625 r. została ogłoszona patronką Neapolu.