Paweł Jerzmanowski
Z Wikipedii
Paweł Jan Jerzmanowski (ur. w 1779 w Mniewie k. Kielc, zm. 1862 w Paryżu) – polski wojskowy.
Pochodził z ubogiej szlachty. Szwoleżer gwardii – w 1807 r. w stopniu kapitana, w 1811 awansowany na szefa szwadronu, w 1815 r. pułkownik, w 1831 – generał. Przebywał z Napoleonem na Elbie, walczył z nim do końca pod Watelroo. W 1810 r. otrzymał Krzyż Virtuti Militari i tytuł Kawalera Cesarstwa. W 1813 tytuł Barona Cesarstwa.
Do roku 1819 w Armii Królestwa Polskiego. Razem ze swoją francuską małżonką wyjechał do Francji. W 1831 r. w czasie powstania listopadowego działał w Paryżu w Komitecie Polskim.
