Pelješac
Z Wikipedii
 |
Pelješac (wł. Sabbioncello) – półwysep w południowej części dalmatyńskiego wybrzeża Chorwacji, na północny zachód od Dubrownika. Ma długość około 70 km, do 3 km szerokości i około 8000 km² powierzchni. Górzysty, ukształtowany wraz z całym pasmem Gór Dynarskich. Jest częścią administracyjnego dystryktu dubrownicko-neretwańskiego i dzieli się na cztery gminy:
- Orebić na zachodzie, 4165 stałych mieszkańców (2001)
- Trpanj na północnym-zachodzie, 871 osób
- Janjina w części środkowej, 593 osób
- Ston na wschodzie, 2,605 osób.
Jedna z najwyżej cenionych – ze względu na czystość wody i łagodny klimat – części Chorwacji, chętnie odwiedzana już w latach 60. XX wieku i następnych dziesięcioleciach przed rozpadem Jugosławii. Po zakończeniu wojny w byłej Jugosławii (1991-1994) i ustabilizowaniu się nowych granic w tym rejonie liczba odwiedzających Pelješac dorównuje okresowi sprzed wojny.
Dojazd samochodem – bez użycia promu – do półwyspu możliwy jest tylko przez miasteczko Ston, leżące – tak jak Dubrownik – w południowej (oddzielonej pasem wybrzeża bośniackiego z miasteczkiem Neum od reszty terytorium chorwackiego), części Chorwacji. Pod koniec 2005 ruszyły więc prace nad budową mostu nad zatoką (nazywaną Kanałem Neretwańskim) dzielącą większość półwyspu od lądu stałego. Most ma zostać ukończony w 2008 i oddany do użytku w 2009 roku.
Zachodnia część półwyspu oddzielona jest wąską cieśniną – Kanałem Korczulańskim – od wyspy Korčula, a w pobliżu jego środkowej i wschodniej części – na południe – położona jest wyspa Mljet, oddzielona od półwyspu o kilkunastokilometrowej szerokości cieśniną. Przez cieśniny te kursują regularne promy Jadroliniji usprawniające komunikację w rejonie Pelješac.
Mieszkańcy półwyspu zajmują się uprawą winorośli, połowem ryb, hodowlą małży oraz turystyką. Znajdują się tu plaże piaskowe lub żwirowe, największa z nich Trstenica ma 1500 m długości.
