Perspektywa z jednym punktem zbiegu
Z Wikipedii
Perspektywa z jednym punktem zbiegu - jest to najprostsza perspektywa linearna. Wszystkie linie równoległe do siebie, prostopadłe do płaszczyzny obrazu, wydają się zbiegać w jednym punkcie na horyzoncie.
[edytuj] Obrazy, w których zastosowano tę technikę
- J. M. W. Turner - Petworth Park, 1828
- Norman Foster - Szkic gmachu BBC
- Ben Johnson - Echo kroków we wspomnieniu pasażu, którym nie szliśmy, do drzwi, których nigdy nie otworzyliśmy, 1993
- Paolo Uccello - Potop, 1445
- Emanuel de Witte - Wnętrze z kobietą przy klawikordzie, 1665
- Giovanni Battista Tiepolo - Ustanowienie różańca, 1737-1739
[edytuj] Zobacz też
- Rzut środkowy
- Perspektywa
- Perspektywa linearna
- Perspektywa z dwoma punktami zbiegu
- Perspektywa z trzema punktami zbiegu