Philip Kapleau
Z Wikipedii
Philip Kapleau (ur. 20 sierpnia 1912 w New Haven w stanie Connecticut, USA, zm. 6 maja 2004), kontrowersyjny (jego prawo do nauczania bywa kwestionowane) amerykański nauczyciel buddyzmu Zen w tradycji Sanbo Kyodan, łączącej szkoły Soto i Rinzai.
Ukończył prawo. Pracował jako reporter sądowy. W 1945 roku został amerykańskim sprawozdawcą z procesów zbrodniarzy hitlerowskich w Norymberdze i z procesów japońskich zbrodniarzy wojennych w Tokio. Procesy te wywołały w nim głęboki wstrząs, budząc pytania dotyczące znaczenia życia i śmierci. Wówczas porzucił swój zawód i w wieku 41 lat rozpoczął w Japonii praktykę zen kolejno u trzech wybitnych mistrzów tej dyscypliny. Jego zwolennicy i uczniowie w podawanej biografii twierdzą, że po pięciu latach wysiłków osiągnął oświecenie, a po dalszych ośmiu został wyświęcony na kapłana i uzyskał pozwolenie nauczania. Jest to jednak kwestionowane przez buddyjskie organizacje z Japonii (patrz oświadczenie Misji Buddyjskiej). W 1966 roku powrócił do USA i tam w Rochester w stanie New Jork założył ośrodek Zen. Przy ośrodku afiliowanych jest wiele grup w: USA, Kanadzie, Meksyku, Kostaryce, Kolumbii, Hiszpanii, Niemczech, Szwecji i Polsce. W czasie jego pierwszej wizyty w Polsce w 1975 roku uformowała się grupa osób, która w grudniu 1980 roku uzyskała status prawny jako Związek Buddystów Zen "Sangha", przemianowany następnie na ZBZ "Bodhidharma". Współzałożycielem był znany z mediów psychoterapeuta Wojciech Eichelberger. Philip Kapleau zmarł 6 maja 2004 roku w Rochester.
Więcej informacji na stronach www Rochester Zen Center
[edytuj] Publikacje
Philip Kapleau jest autorem czterech wydanych w Polsce książek: Trzy filary Zen (1965), Koło Śmierci (1972), Zen: świt na zachodzie (1979) i Ochraniać wszelkie życie (1980).
